La douce France

Vorige week reisden wij welgemoed nog een keertje af naar Frankrijk om bij Milou en Roeland in "Le Voila" nog enige kluswerkzaamheden te verrichten en tegelijkertijd een paar gezellige Paasdagen met elkaar door te brengen. Maandag hadden we alle vier (broertje Paul en zijn Corien, broer Chris en ik) een PCR test ondergaan en waren negatief bevonden, zodat we de toekomst positief tegemoet konden treden en niets ons afreizen in de weg stond. 

In Frankrijk zouden we, samen met de ouders van Roeland, die donderdag getest en wel zouden arriveren, ons eigen bubbeltje vormen, dus zonder gevaar voor corona besmetting. Kortom: "insouciant en France"!

Paul had thuis al wat voorwerk verricht voor terrastafeltjes welke vast aan de voorgevel van "Le Voila" bevestigd konden worden. Daarnaast waren achter in de tuin de restanten van (waarschijnlijk) een vijver tevoorschijn gekomen (een kuil met wat restanten plastic) en Roeland en Milou wilden deze in oude glorie herstellen en dachten dat dat een mooi klusje was voor onze Hendrik-Jan de tuinman: Chris.

Enige maanden geleden had Milou mij al eens gevraagd of ik een plank boven de bar kon maken. U weet wel, zo'n plank boven het bargedeelte waarop flessen een plaatsje kunnen vinden en waar aan de onderkant glazen kunnen worden weggehangen. Ze vond dat de bar deze "finishing touch" nog behoefde.

Dankzij het mooie voorjaarsweer van eind maart had ik in mijn achtertuintje de plank gefabriceerd, al was het nog wel wat lastig om de benodigde materialen te verzamelen door gesloten winkels en vertragingen bij bestelde onderdelen. Tussendoor was Paul al even wezen kijken of de plank (2,50 m lang) wel op zijn autootje vervoerd kon worden, maar dat zou moeten lukken.

Dinsdagavond de plank vastgesjord op de lastdragers op het dak, zodat we woensdagmorgen vroeg konden vertrekken.....

Het was werkelijk stralend weer en na een vlotte reis arriveerden we halverwege de middag in Melay. Het was een genoegzaam weerzien met Roeland en Milou, maar ook met "Le Voila". Wat was er enorm veel veranderd sinds mijn laatste bezoek! Een prachtig toegangshek, in de tuin mooi gemetselde borders en smaakvolle en uitnodigende tuinterrassen!

In het gebouw zelf was de eigen woonruimte aangepakt. Een prachtige vloer, een keuken een slaapkamer, een sfeervol ingerichte woonkamer en een volledig gerenoveerde badkamer! De ketelruimte was aangepakt, een nieuwe ketel. De schuur was uitgeruimd en was met stellingen langs de muren omgetoverd tot een geweldige voorraadruimte. Wat een werk was er verzet. Tja, het gedwongen gesloten zijn vanwege Covid-19 is voor deze jonge ondernemers natuurlijk een hard gelag, maar ze zijn duidelijk niet bij de pakken gaan neerzitten en hebben van de nood een deugd gemaakt!

Na de rondgang en bezichtiging streken we neer in de tuin voor koffie en verfrissingen. 

Terwijl wij ons verzamelden rond de picknicktafel had Chris alvast een zitplaats gevonden op de kussenkist die daar vlakbij stond. Nou bieden dit soort kisten doorgaans een uitstekende zitplaats, behalve..... als ze van de Action komen en slechts als taak hebben om stoelkussens tijdens een regenbui droog te houden. De kist bood nauwelijks weerstand en zeeg met licht gekraak ineen, Chris met beide beentjes in de lucht.

Paul verzuchtte: "Is vijf minuten binnen en heeft alweer wat gesloopt. Wat zijn ogen zien kunnen zijn handen kapot maken....."

Die woensdagnacht heb ik de plank boven de bar wel vijf keer opgehangen, wat resulteerde in een matige nachtrust. Toen ik donderdagmorgen beneden kwam hing de plank er nog steeds niet, maar het monteren boven de bar vlotte met de hulp van Paul wonderwel, zodat rond het middaguur deze klus geklaard was. Om de rest van de dagen ook nog wat te doen te hebben stelde ik voor de palen, waaraan het hekwerk was bevestigd en waarvan de verf gedeeltelijk afbladderde, onder handen te nemen. Vrijdag kwam Roeland tijdens zijn "inkopentocht" toch langs een bouwmarkt en dan zou hij verf meenemen. De rest van de donderdag vermaakte ik mij, gehuld in korte broek, want het was gewoon warm, met het schuren van de palen.

Intussen waren Paul en Chris al flink gevorderd met de aanleg van de vijver zodat Roeland de opdracht kreeg om ook alvast wat vijverplanten mee te nemen. 

In de namiddag, arriveerden Vronie en Rob en met hen de onderdelen voor de terrastafels, zodat ook Paul de volgende dag aan zijn project kon beginnen.

Vrijdag werden de werkzaamheden voortgezet. Rob vermaakte zich met het op maat zagen van sierlijstwerk rond de deuren van de gastenkamers terwijl wij ons bezig hielden met vijver en tafeltjes. Vrijdagmiddag kwam een Franse buurman alvast een paar koikarpertjes schenken voor de vijver.....

Dagelijks keerde hij terug met zijn emmertje en zette weer wat vis uit in de vijver. Bij ons vertrek waren het er al drieëntwintig.....

Roeland en Vronie deden intussen wat voorbereidend werk in de keuken voor de Paasmaaltijden welke op zaterdagmiddag bezorgd moesten worden. Want ja, ook in deze barre tijden tracht onze restaurateur een paar pegeltjes te verdienen en werkt zo ook aan goodwill binnen de dorpsgemeenschap, in afwachting van betere tijden.

Ja, zaterdag was een drukke dag voor Le Patron en zijn personeel. De door de inwoners van Melay bestelde Paasdiners werden uiterst secuur en zorgvuldig voorbereid en samengesteld en daarna door Le Patron himself, samen met Marie, bij de clientèle thuisbezorgd.

De Paasmorgen begon met een heerlijk ontbijt, waarna wij gezessen (Milou en Corien bleven achter om het fort te bewaken) de heuvels introkken voor een stevige wandeling. Dan kom je erachter dat je eigenlijk te weinig beweegt en dat je conditie vergelijkbaar is met die van een schuurdeur. Menigmaal werd gestopt om botanisch onderzoek te doen naar een plantje en via een app de naam daarvan te achterhalen. In hoeverre dit een tactiek was van sommige van mijn medewandelaars om eveneens hun gebrekkige conditie te verhullen, weet ik niet, maar het kwam mij goed uit.

's Middags vermaakten wij ons met lezen, luieren, puzzelen en een potje klaverjassen om 's avonds te genieten van het geweldige 4-gangen Paasdiner, dat ook de inwoners van Melay voorgeschoteld hadden gekregen. Het smaakte meer dan voortreffelijk!

Tweede Paasdag was aanmerkelijk kouder en de werkzaamheden verplaatsten zich dan ook meer naar binnen. Zo kon ik in "mijn schuur" nog een paar nestkastjes in elkaar prutsen van wat resthout. Die moet ik thuis nog afmaken omdat het vereiste gereedschap ontbrak.....

Dinsdagmorgen namen we afscheid van Roeland en Milou en bedankten hen voor een aantal fantastische dagen en spraken de hoop uit dat de coronaperikelen snel achter de rug zullen zijn zodat ze eerdaags kunnen gaan beginnen aan het draaien van een geweldig seizoen. 

"Le Voila" is er meer dan klaar voor!

Het was nog fris toen we vertrokken vanuit Melay.

De zon stond stralend aan de blauwe hemel, maar naarmate de reis vorderde werd het weer langzaam minder om tenslotte over te gaan in flinke hagel- en sneeuwbuien. Ter hoogte van Brussel menen we nog twee ijsberen gezien te hebben......