Wondere Wereld

Dat was even schrikken deze week!
Ik werd thuis gebeld op mijn mobiele nummer.
Niet alleen mijn telefoon ging over, maar ook mijn tablet en computer begonnen spontaan luide geluidssignalen af te geven.
En geloof me, als je van drie kanten toegetoeterd wordt, weet je even niet welke kant je op moet.
Zo'n telefoontje komt dan wel als "zeer dringend" over.
Ik greep in eerste instantie gewoontegetrouw naar mijn huistelefoon, maar die bleek geen deel uit te maken van het complot. Hij gaf geen sjoege en straalde iets uit van: "Ik weet van niks."
Mijn tablet was het eerst voorhanden en daar zag ik het vertrouwde scherm van mijn mobiele telefoon.
Alleen iets groter.
Na mijn vinger op het rode rondje geplaatst te hebben, hielden de andere apparaten subiet op met het schreeuwen om aandacht.
Na een schuchter "ja?" van mijn kant, begon het tablet tot mij te spreken.
Verdomd, gewoon een telefoongesprek.
Het bleek niet zo dringend als zich in eerste instantie liet aanzien.
Gewoon, een "belletje".
Na afronding van het gesprek vraag je je toch af: Wat gebeurt hier....?

Het blijkt, dat na het updaten van de besturingssystemen van mijn Apple-apparaten (I-Mac, I-pad en I-phone), deze wondertjes van techniek plotseling volledig met elkaar kunnen communiceren en zelfs elkaars taken over nemen.
Ach, het synchroniseren van mijn i-pad met de computer doe ik wel eens.
Maar daar moet dan wel een snoertje voor aangesloten worden.
Ik realiseer me nu pas, dat een op mijn tablet bijgewerkte agenda ook al op mijn computer verschijnt, zònder handmatige synchronisatie.

Een paar jaar terug had ik ook al zo'n schokkende ervaring.
Met de auto op weg naar mijn dochter ging onderweg mijn mobieltje af. Op mijn tomtom verscheen tot mijn verwondering de boodschap dat er een sms'je binnenkwam.
Toen ik op het icoontje tipte werd het sms'je zowaar voorgelezen!
Ook toen dacht ik: Wat gebeurt hier....?

De ontwikkelingen, zeker op technologisch gebied gaan snel, heel snel.
Soms mag ik oppassen bij mijn twee kleindochters (6 en 8 jaar).
Als de TV (zo'n joekel van een flatscreen) aangezet moet worden sta ik hulpeloos met de afstandsbedieningen te worstelen om het kreng aan te krijgen. Ze worden mij door een van de meisjes met een zucht uit de handen genomen en die kleine opdonders hebben het ding na het indrukken van een paar toetsen zo aan de praat.
Ja, dan denk ik: "Je wordt oud, pappa....".

Jongeren zullen ongetwijfeld besmuikt lachen om mijn verwondering.
Zij groeien op in een tijd waarin de veranderingen en ontwikkelingen zoveel sneller gaan dan toen ik nog jong was.
Ik weet nog dat onze Limburgse tuinkabouter Chriet Titulaer in de 80-er jaren van de vorige eeuw in zijn programma "Wondere Wereld" veel van deze ontwikkelingen reeds voorspelde.
Dat klonk toen menigeen (en zeker de ouderen) als science fiction en daarom als ongeloofwaardig en onmogelijk in de oren.
Maar de meeste van zijn voorspellingen zijn uitgekomen.
Sterker nog, er zijn dingen ontstaan die zelfs hij niet voorzag.
Chriet Titulaer, de Jules Verne van de 20ste eeuw.
Daarom zal ik ook niet lachen om de voorspellingen die gedaan worden over de nabije toekomst, want het is mij wel duidelijk dat niets meer onmogelijk is.
De sky is the limit.
Maar sta mij toe om een beetje moeite te hebben met de snelheid waarin deze ontwikkelingen gaan.
Als je geboren wordt in een boemeltreintje en je ontwaakt in de HSL, dan is dat toch even schrikken....

Net als Chriet durf ik wel een voorspelling te doen.
Ook voor jullie, jongeren, komt ooit het moment dat je zegt: "Sorry, maar dit gaat me toch te snel.
Ik haak af....."