zondag 2 november 2014

De slag om de hagelslag


Deze week verontrustende berichten in de media: hagelslag wordt verbannen van het Nationaal Schoolontbijt.
Heeft dat met de kleur te maken?, denk je dan meteen.
Moeten we na de negerzoen en Zwarte Piet nu ook ons nationale broodbeleg, "hagelslag" aan de dijk zetten omdat een handvol mensen zich stoort aan het kleurtje?
Wordt er ook geen bruin brood meer geserveerd bij het Nationaal Schoolontbijt?
Of wordt de hagelslag verbannen omdat het woord "slag" misschien agressie opwekt bij die onschuldige kindertjes.
Of hebben Marianne en Dion soms met succes campagne gevoerd om deze lekkernij te weren, omdat de kleine chocoladestaafjes wel erg veel op muizenkeutels lijken, waardoor hagelslag toch wel als een zeer dieronvriendelijk product kan worden aangemerkt.
Zou zo maar kunnen in dit land waar muggenziften en mierenneuken tot nationale sport verheven is.

Het Nationaal Schoolontbijt begon 11 jaar geleden als een (goedbedoeld?) initiatief, om kinderen (en ouders) er van te doordringen, dat een stevig ontbijt belangrijk is om de dag goed te beginnen.
Meerdere onderzoeken hadden immers uitgewezen dat veel kinderen naar school gestuurd werden (en worden), zonder een redelijk ontbijt achter de kiezen.
Gevreesd moet echter worden, dat het voor een aantal kinderen de enige keer in het jaar is, dat ze de dag met een goed ontbijt beginnen.
Misschien was het beter om kinderen elke dag op school te laten ontbijten.
En te laten lunchen.
Maar ja, willen we dat?
Het is zo betuttelend.
Vinden wij Hollanders.
Het is een beetje eng, het tast ons vrijheidsgevoel aan, als de overheid gaat bepalen wat onze kinderen voorgeschoteld krijgen.
Wij weten zelf wel wat goed is voor ons kind.
Vinden we, denken we....
In vele landen om ons heen is het de gewoonste zaak van de wereld dat er op school een warme maaltijd wordt geserveerd.
Dat komt hier ook wel.
Gaat nog wel een paar jaar duren......

Het Nationaal Schoolontbijt is, samen met lesbrieven, een welkome aanvulling op het onderwijspakket om kinderen wat meer kennis bij te brengen over voeding en hen te leren wat gezond en wat minder of niet zo gezond is.
Om dit alles te bekostigen deed de organisatie een beroep op de grote voedingsproducenten, die daar uiteraard met graagte op in gingen, omdat zij hier een mooie kans zagen om hun producten te promoten.
Een soort win-win situatie.
Mooi toch?
Nee, zo werkt dat niet in Nederland.
Het "ja, maar...." ligt op ons aller lippen bestorven.

Het blijkt "Foodwatch" te zijn (dat zichzelf graag omschrijft als "De Voedselwaakhond") die met succes de hagelslag van tafel heeft gekregen en daarvoor in de plaats fruit zag toegevoegd.
In 2013 maakte deze organisatie een hoop stennis omdat er wel hagelslag (een ongezonde "dikmaker" volgens hen), maar geen fruit op tafel stond.
Ik heb nog nooit een obesitas-patiënt de schuld aan hagelslag horen geven.
Maar goed, ze hebben hun zin.
Het feit, dat de fruitboeren hun appels en peren, dankzij de Russische boycot, aan de straatstenen niet kwijt kunnen, zal daar ook wel in mee spelen.
"Ja, maar er staat ook nog smeerkaas op tafel en daar zit erg veel zout in...."
Jongens, kom op zeg....!
Als we op alle slakken zout gaan leggen, kunnen we straks niks meer eten. (ook de slakken niet)
En dan, is fruit werkelijk zo gezond? Als je leest wat er aan bestrijdingsmiddelen in de fruitteelt gebruikt wordt, mag je daar gerust je vraagtekens bij zetten.
Trouwens, de zuren in fruit schijnen funest te zijn voor het tandglazuur.
Het begint erop te lijken dat er met al ons voedsel wel iets mis is.
Niks meer eten, dat is het gezondst.
Maar ja, dan ga je wel dood.....

Foodwatch maakt zich vooral sterk om de commercie uit scholen en peuterspeelzalen te verdrijven.
Een loffelijk streven, waar zeker iets voor te zeggen is, maar ik denk niet dat de voedselproducenten nog zo genereus aan het Nationaal Schoolontbijt zullen willen bijdragen als ze hun producten in bruine zakken moeten aanleveren.
Quid pro quo, nietwaar?
Daarbij, het binnendringen van de commercie op scholen is echt niet iets van de laatste jaren.
Zo kan ik mij herinneren dat in mijn lagere schooltijd een meneer van de Boerenleenbank maandelijks de klassen afging.
Bij hem kon je "zegeltjes" van een dubbeltje of een kwartje kopen en dat geld kwam dan op je spaarbankboekje.
Natuurlijk moet je een beetje oppassen, maar aan de andere kant, zolang de regering weigert om meer geld in het onderwijs te steken, is de verleiding voor scholen wel erg groot om een vette cheque "als sponsoring" van een willekeurig bedrijf aan te pakken.
Vooral als het een bank betreft.
Dat geld kan beter aan het onderwijs besteed worden, dan dat het verdwijnt in de zak van een overbetaalde directeur.
Trouwens, de meeste kinderen in de basisschoolleeftijd zijn, tenminste, waar het voeding betreft, echt niet met merken bezig. Het zal hen worst (van Unox of Stegeman) zijn van welke fabrikant het lekkers komt.
Ze vinden de pindakaas "met die groene deksel" het lekkerst.


Kinderen beschermen tegen de opdringerige commercie?
Een gevecht tegen windmolens.
De reclameblokken tijdens jongerenprogramma's staan weer bol van de Little Pony's en aanverwante artikelen.
De speelgoedfabrikanten willen immers in deze tijd van Sinterklaas weer scoren.
En het zal hen aan de derrière oxideren of zijn Pieten nu zwart, wit, groen of pimpelpaars zijn, of voorzien zijn van een stroopwafelrastertje.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten