Oliebol met boemerangeffect

Nog even.
Dan zetten we een dikke streep onder het jaar 2017.
Mèt oliebollen! Want zonder een aantal van die zoete, vette bollen in de maag (toch al zo geteisterd en op de proef gesteld in die laatste weken van het jaar), is de overstap naar een nieuw jaar voor de Nederlander moeilijk te maken.
En als het kan natuurlijk lèkkere oliebollen!
Aangezien over smaak niet te twisten valt, bakt half Nederland zijn bolletjes zelf, naar eigen, beproefd recept. En aangezien deze bollen zijn toegesneden naar de eigen smaak van deze bollenbakkers, durven zij snoeven zelf de lekkerste oliebol van Nederland te hebben geproduceerd.
En terecht! Immers, het gevoel van eigenwaarde en de trots op het volbrengen van deze prestatie zijn van niet geringe invloed op de smaakbeleving, waardoor hun baksel, althans in eigen ogen, ver boven de kwaliteit van de gemiddelde bol weet uit te stijgen.

Nu zijn wij niet allen keukenprinsen en -prinsessen. Sommigen van ons hebben zelfs niets met koken en/of bakken, zijn zelfs niet in staat om kwalitatief acceptabel theewater te zetten. Anderen zien gemakshalve af van het zelf bakken om uiteenlopende redenen zoals o.a. het geklieder en de stankoverlast. Deze mensen zijn aangewezen op de professionele ambachtelijke bollenbakkers die hun uiterste best doen om de lekkerste oliebollen en appelflappen te produceren. Want, zij weten als geen ander, dat bij slechte kwaliteit de klanten niet terugkeren en weg zullen blijven.
Dat sommigen de bollen van bakker Jan prefereren boven de bollen van bakker Klaas, en omgekeerd, blijft een gegeven. Zoals gezegd: over smaak valt niet te twisten.

Het AD is vijfentwintig jaar geleden begonnen met de nationale oliebollentest, om de niet-bakkers onder ons te leiden naar de kramen en adressen waar "de beste" oliebollen te verkrijgen zijn.
Je kunt je afvragen of het binnen de core business van een krant valt om producten op hun kwaliteit te beoordelen. Daarvoor bestaan immers al instanties als de Consumentenbond, de Keuringsdienst van Waren en de NVWA. De capriolen van de laatste hebben in het recente verleden al meerdere malen aangetoond dat dit een "tricky business" is.
Het "schoenmaker, blijf bij je leest" lijkt dan ook een verstandig advies richting krantenbazen.
Beperk je tot het brengen van het nieuws en de feiten. Dat er een journalistiek sausje overheen gegoten wordt om het geheel lezenswaardig te maken valt te accepteren, zolang de waarheid geen geweld wordt aangedaan.
Het AD leek te beseffen dat zij zich op glad ijs begaf en heeft het onderzoek dan ook uitbesteed aan het Centrum voor Smaakonderzoek, een onafhankelijke organisatie. Zij had moeten volstaan met het sec weergeven van de onderzoeksresultaten.
Maar ja, dat wordt dan wel saai hè?
Om het geheel wat "op te leuken" gingen redacteuren met de onderzoeksresultaten aan de slag, en toen ging het mis.
Terwijl het Centrum voor Smaakonderzoek cijfers hanteerde tussen de 3 en de 8,5 werd hen verzocht deze schaal op te rekken naar een schaal van 1 tot 10. Saaie opmerkingen als "matig" en "wat te vet" werden door AD redacteuren, met zichzelf toegedacht gevoel voor humor, vertaald naar "absoluut oneetbaar, tenzij er een toilet in de buurt is" of "zouden schoenzolen zo smaken?" en "touwtje erdoor en in de tuin hangen als vetbol voor de vogeltjes."
Grappen en grollen maken past uitstekend bij onze cabaretiers Youp en Guido, die vanavond tijdens hun oudejaarsconference diverse situaties en personen onder het vergrootglas zullen leggen en met vileine opmerkingen zullen fileren. Overdrijven en dik aanzetten is hun vak, we verwachten niet anders van hen.
Maar niet van journalisten.
Alleen om te "scoren" werden onderzoeksresultaten gemanipuleerd, wat doet vermoeden dat Ivo Opstelten in het verleden waarschijnlijk werkzaam was bij het Algemeen Dagblad.
Ja, en als je dan op zo'n arrogante wijze de beroepsgroep van oliebollenbakkers met kleinerende opmerkingen in een hoek wenst te zetten en de maat neemt, dan moet je niet verbaasd zijn, als je als krant langs diezelfde meetlat wordt gelegd. Zeker niet als een paar maanden geleden de door jouw krant georganiseerde haringtest ook al werd bekritiseerd vanwege vermeende belangenverstrengeling.
Een "bolletje van eigen deeg" is dan te verwachten.

De hoofdredacteur van het AD Hans Neijenhuis schoof vorige week aan tafel bij Eva Jinek, tezamen met een aantal oliebollenbakkers, die vorig jaar in de AD test een 1 scoorden. Al snel bleek dat meneer de hoofdredacteur slecht geïnformeerd was over het verloop van de test, waardoor hij aardig in een hoek gedreven werd. Dat hij zich daaruit trachtte te ontworstelen door wat kleinerende opmerkingen te plaatsen aan het adres van de bollenbakkers, was natuurlijk heel, héél fout. Wel kritiek leveren op het werk van een ander, maar zelf geen kritiek kunnen verdragen getuigt niet van een sterke persoonlijkheid.
Meneer de hoofdredacteur heeft zijn excuses aangeboden en heeft beloofd de uitkomsten van komende tests aan te passen. Denigrerende opmerkingen zullen voortaan achterwege blijven en alleen de beste bakkers zullen een vermelding krijgen. De gemaakte opmerkingen hebben hem overtuigd dat hij zijn product moet verbeteren......
De oliebollenbakkers doen dat al jaren, meneer Hans: hun uiterste best om steeds maar weer hun product te verbeteren. Daar hebben ze de gekleurde op- en aanmerkingen van uw krant niet voor nodig.

We gaan er vanavond eens goed voor zitten!
De Oudejaarsconference van Youp.
Natuurlijk onder het genot van een drankje, èn..... oliebollen!
Ik wens u, en allen die u lief zijn, een gezellige en veilige oudejaarsavond toe en voor 2018 heel veel geluk, gezondheid, vrede en liefde.
En voor onze wereldleiders..... een flinke portie gezond verstand!