zondag 27 september 2020

Friedepiepel


Influencer
We hebben er niet eens een goed Nederlands woord voor. Afgeleid van het Engelse "influence", invloed, zou je het kunnen vertalen naar "beïnvloeder", wat overigens een rood stippellijntje oplevert, ter alarmering dat een niet-bestaand, dan wel foutief geschreven Nederlands woord is getypt. Gek eigenlijk, want het lijkt mij een uitstekend Nederlands woord om personen te omschrijven die anderen beïnvloeden. En zulke mensen zijn er altijd geweest, toch? Pastoors, dominees, politici, schoolmeesters..... ach, iedereen eigenlijk. Misschien bestaat het woord niet omdat het zò vanzelfsprekend is dat mensen elkaar onderling beïnvloeden, gewoon, door met elkaar te praten, door naar elkaar te luisteren.
De geschiedenis kent vele belangrijke figuren die grote invloed hadden op hun volgelingen: Ghandi, Confusius, Descartes, Jezus, Aristoteles. Een pòsitieve invloed, wel te verstaan. Sommige historische figuren echter hadden een nègatieve invloed op hun volgers, zoals Mao, Stalin en Hitler. Het rijtje hedendaagse "beïnvloeders" met een bedenkelijke agenda mag u zelf invullen.
Ik durf in ieder geval Willem Engel te noemen.....

Het woord "influencer" dook in de jaren 90 op en is afkomstig uit de marketingwereld.
Ik denk dat Freddy Heineken een echte "influencer" was (hoewel het woord "influencer" nog moest worden uitgevonden), tenminste, als het verhaal wat ik ooit over hem hoorde vertellen op waarheid berust.
Freddy bezocht in de beginjaren van zijn imperium in het buitenland horeca gelegenheden om zijn bier te promoten. Hij schonk de uitbater dan een paar kratjes van zijn bier om uit te proberen. Vervolgens stuurde hij vrienden en bekenden langs bij het etablissement en liet hen vragen naar "een Heineken". Al drinkend moesten ze dan luidruchtig hoog opgeven over kwaliteit en smaak van het gerstenat. Als Freddy dan een maandje later bij de waard ging informeren, kon hij vaak een aanzienlijke bestelling noteren!

Tegenwoordig wordt het woord vooral gebruikt om personen aan te duiden die via social media als Instagram en YouTube of via blogs of PodCasts een groot aantal trouwe bezoekers aan zich weten te binden. En als je nou maar voldoende van die "volgers" hebt dan schijnt het zelfs mogelijk om langs deze kanalen via sponsoring of reclame wat inkomsten te vergaren. En als je niet al te principieel bent en zelfs bereid om wat sluikreclame toe te laten of wat halve waarheden te verkondigen, dan kan dat, naar het schijnt, aardig oplopen......

Wie zijn dat dan, die influencers? Meestentijds zijn het jong volwassenen die zich vooral richten op de oudere jeugd. Zeg maar pubers, pré pubers en post pubers, het naarstig naar zijn of haar identiteit zoekende deel van de bevolking en daarom ook gemakkelijk te beïnvloeden.
Een aantal van die influencers was deze week prominent in het nieuws met hun actie #ikdoenietmeermee, als protest tegen de coronamaatregelen. Friedepiepel.....
Ze worden "BN'ers" genoemd, maar eerlijk gezegd, ìk ken ze niet. Maar dat kan heel goed aan mij liggen, hoor. Ik vrees dat ik gezien mijn leeftijd buiten de doelgroep val en ook moet ik erkennen dat ik steeds meer moeite heb om alle ontwikkelingen op het gebied van social media, zoals bv. TikTok, bij te benen.

In ieder geval ging de boodschap van deze influencers viraal en overspoelde het land als een ware griepgolf. Als influenza.....
Naast de bijval die zij kregen was de golf van kritiek echter vele malen groter.
Ik hoorde van de actie en leerde Famke Louise (een van de influencers) kennen via het "Briefje van Jan" van afgelopen dinsdag.
Voor wie het niet kent, in "Briefje van Jan" schrijft Jan Dijkgraaf dagelijks in een blogachtige setting een brief aan een bekende of minder bekende landgenoot, die in het nieuws is.
Jan heeft meestal (vaak terechte) kritiek op die persoon. Hij doet dit echter op een uitermate grove en sarcastische manier waarbij het lijdend voorwerp aan wie het epistel gericht is, meestal tot op de grond wordt afgebrand. Ik heb het vermoeden dat Jan het zelf als humor bestempeld en hoewel ik moet toegeven dat ik soms om bepaalde woordspelingen wel kan glimlachen, is het mij inhoudelijk toch een beetje te plat en te goedkoop. Hij heeft ongetwijfeld heel veel fans onder negativisten, maar als ik hem was zou ik maar niet te veel rekenen op de Nobelprijs voor Litteratuur.....

U begrijpt dat Famke Louise ze breed uitgemeten kreeg van Jan en als een ontzettend dom wicht werd weggezet.
Die avond was ze te gast bij Eva Jinek. Nee, ze maakte bepaald niet de indruk hoogbegaafd te zijn. Maar het kind was stikzenuwachtig. Geen wonder, ze had die dag het halve land over zich heen gekregen en Eva deed ook nog eens haar best om haar nòg iets dieper de grond in te trappen. Gelukkig zaten Ahmed Aboutaleb en Diederik Gommers ook aan tafel die heel verstandig met haar discussieerden, die enerzijds begrip toonden voor de onvrede bij de jeugd, maar anderzijds benadrukten dat de actie #ikdoenietmeermee echt niet kon.
De volgende dag kreeg Eva vanwege haar optreden in die talkshow een briefje van Jan, waarin zij op vakkundige wijze, zij het wat grof maar wel terecht, bij de enkels werd afgezaagd.
In de loop van diezelfde woensdag maakte Famke Louise bekend, na waarschijnlijk een nachtje heel goed nadenken over de wijze woorden van Ahmed en Diederik, dat ze zich distantieerde van de actie #ikdoenietmeermee en ze verwijderde het gewraakte filmpje van Instagram. Ze verontschuldigde zich, betuigde spijt en beloofde zich beter te laten voorlichten.
Kijk, en hoewel het natuurlijk een hele domme actie was en het kwaad al is geschied, kan ik hiervoor wel waardering opbrengen. Waar andere BN'ers na de golf van kritiek en uit angst om inkomsten mis te lopen schijtlijsterig en stilletjes hun filmpje verwijderden, durfde zij openlijk en voor het oog van de wereld haar ongelijk te bekennen. Ze zal nu ongetwijfeld beseffen dat ze zèlf het slachtoffer is geworden van een influencer: Willem Engel, de man achter actiegroep Viruswaarheid die bij de BN'ers het zaadje plantte voor de #ikdoenietmeermee actie......

Intussen loopt het aantal besmettingen hard op en stromen de ziekenhuizen en IC's weer vol. 
In Tilburg vierden duizenden Tilburgers het Europacup avontuur van Willem II, zonder zich aan de afgesproken maatregelen te houden. En wie krijgt de schuld? De burgemeester!
Bedankt Willem Engel en aanverwante complotdenkers. Mede dank zij jullie "influence" moet straks de hele zaak weer op slot, met alle nare gevolgen van dien. Ook het kunnen optreden van uitvoerende artiesten voor grotere groepen publiek verdwijnt dan weer verder achter de horizon. Mede dankzij jullie "collega's" influence BN'ers. Friedepiepel is door die actie weer een heel stuk achterop geraakt......


En Jan Dijkgraaf? Heeft die nog iets van zich laten horen nadat hij in zijn briefje aan Eva Jinek Famke Louise nog een trap na gaf en haar omschreef als een geestelijk gehandicapt meisje? Een woord van excuus misschien. Of gewoon sorry? Niks van dat alles. Jan heeft zich alweer op een nieuw slachtoffer gestort.
Da's wel erg makkelijk scoren voor meneer Dijkgraaf.
Misschien moet Jan een dezer dagen maar een briefje aan zichzelf schrijven, waarin hij zichzèlf op zijn eigen "humoristische" en sarcastische wijze affakkelt.......



zondag 20 september 2020

Noordeinde 104 XVI

Veense Kermis

Het weer van de afgelopen week laat er geen twijfel over bestaan. Het is de week van de Veense Kermis!
Een week die sinds jaar en dag gekenmerkt wordt door meestentijds prachtig nazomerweer en in de loop der jaren is uitgegroeid tot een volledige feestweek in Roelofarendsveen, die zijn hoogtepunt kent in het laatste weekend met het Bloemencorso en de attracties op het kermisterrein. Een kermis, die ik al sinds mijn zeer jonge jeugd jaarlijks placht te bezoeken, zoals bijgaande foto toont waarop ik, gezeten in mijn superbolide met mijn ouders en broertjes Ger en Appie richting kermis ga.
Niet dat ik mij van die eerste kermisbezoeken nog veel herinner, hoor. Alleen de ballon! Een kermisbezoek werd afgesloten met de aankoop van een ballon! Zo'n wonderlijk gekleurde bal aan een touwtje die op mysterieuze wijze almaar hoger en hoger wilde zweven, terwijl ik als kind net het besef had en er ook nog maar net aan gewend was, dat alles wat ik losliet gewoon op de grond viel. Niet een ballon dus.....
Het touwtje werd door pappa rond mijn pols gebonden opdat de ballon niet zou ontsnappen. Terug wandelend bleef ik gebiologeerd en bewonderend kijken naar die kleurige, licht doorschijnende bol. Thuis gekomen werd de ballon "los" gelaten in de kamer, waar hij nog een aantal dagen schijnbaar vastgeplakt aan het plafond bleef hangen, soms vluchtig dansend bij het openen of sluiten van de kamerdeur. Onvermijdelijk kwam de dag dat ik 's morgens mijn ballon terugvond op de grond, gereduceerd tot een flubberig velletje en ik in stil verdriet afscheid nam van mijn overleden ballon.
Ik herinner mij één keer dat mijn ballon tijdens de thuiswandeling wist te ontsnappen. Pappa had waarschijnlijk geen zorgvuldig knoopje in het touwtje gelegd. Ik was ontroostbaar en heb de hele terugweg gehuild. Mamma trachtte mij te troosten: dat het toch wel fijn was voor de ballon dat hij nu naar de hemel kon vliegen.....
Nee, ik kreeg geen nieuwe ballon. Zo zat mijn vader niet in elkaar.

Later mocht ik alleen naar de kermis en werd smoorverliefd op het gebeuren, de kleuren, de geuren en de geluiden. Ik vergaapte mij aan de onbereikbare prijzen in de schiet- en bussie-gooi-tent en bewonderde de prachtige draaimolenpaarden waarop ik soms een ritje mocht maken. Nee, geen swingbob, polyp of ander misselijkmakend technisch hoogstandje. De zweefmolen en de schommelschuitjes waren in die jaren de topattracties op de kermis. Voor mij als kind voorlopig nog niet interessant maar ik kon voldoende vreugde vergaren uit het vangen van een eendje uit de eendenvijver of met de prijs die omhoog kwam bij het touwtje trekken. Ach, ik schreef al eerder over mijn liefde voor de kermis (Blij met een dode mus).
Zelfs toen we naar Rijpwetering verhuisden bleven we samen met moeder (wier Veense roots toch iets dieper zaten dan die van pa) de Veense Kermis bezoeken. Ook al had Rijpwetering zijn eigen kermis, zoals trouwens elk dorp in de wijde omgeving eind 50er, begin 60er jaren. Dat waren maar kleine evenementen die langzaam verdwenen, en na verloop van tijd bleef alleen de Veense kermis in de toenmalige gemeente Alkemade over.

Maar helaas..... Dit jaar geen Veense Kermis vanwege de corona crisis.
Dit wordt trouwens het tweede jaar op rij dat ik geen Veense Kermis vier.
Vorig jaar moest ik verstek laten gaan vanwege een zware keelontsteking, die mij alle zin in kermisvieren ontnam. Trouwens een gebeurtenis die onverwacht toch ook positieve gevolgen kende. Het was na een week van diep ellendig voelen en ontzettend veel zelfmedelijden dat ik uiteindelijk kon besluiten, na toch al vijf dagen niet meer gerookt te hebben, om maar helemaal met roken te stoppen. Iets wat ik mij begin 2012, bij het begin van het schrijven van dit blog al had voorgenomen. 
Ja, ja, eind september één jaar rookvrij! Da's toch iets om te vieren, niet? Je zou er bijna een feestsigaar bij opsteken. (doen we dus niet, hè?)
En dan vraagt iedereen: "Je voelt je nou zeker een stuk beter, hè?" Nou, nee.....
Of ze zeggen: " Ja, je huid ziet er veel beter uit." Pffff.... me zolen.
Kijk, ik ben blij dat ik er (tot nu toe) vanaf ben, hoor, want roken is gewoon smerig, ongezond en bovendien hartstikke duur. Maar dat je je ineens veel beter zou gaan voelen is absolute flauwe kul. Ja, mijn hoestje is wat minder geworden, maar ik heb wel veel meer lekkere trek waar ik mij actief tegen moet verzetten om niet helemaal dicht te groeien. En zo af en toe kan ik best nog wel ontzettend verlangen naar een shaggie, hoor.....


Deze week viel er een flyer op de mat, waarschijnlijk samengesteld door wat gefrustreerde Veenders die maar moeilijk kunnen verkroppen dat de Veense Kermis vanwege de corona maatregelen dit jaar geen doorgang kan vinden. Ik zeg "waarschijnlijk", omdat op de flyer nergens te lezen is vanuit welke hoek dit bericht komt. Kijk, dat vind ik een beetje slap. Ik begrijp de frustratie en respecteer het recht om je mening te uiten, maar maak jezelf wel bekend en kom er rond voor uit. Dat anoniem moddergooien naar RIVM en regering, daar heb ik een beetje moeite mee. Daarnaast vind ik het uiten van ongefundeerde meningen als feiten ("de vaccins in de maak zijn niet veilig", op welk onderzoek is deze stellige bewering gebaseerd?) een typisch gevalletje fakenews.
O, ik zet ook mijn vraagtekens bij bepaalde maatregelen van regering en RIVM, maar we moeten wel in ogenschouw nemen dat zij het nooit goed zullen doen: voor sommigen gaan de maatregelen te ver en voor anderen niet ver genoeg. Feit is dat het aantal besmettingen en daarmee het aantal ziekenhuisopnames de laatste dagen in snel tempo toeneemt en het is logisch dat zij zich genoodzaakt zien om in te grijpen. Niet de afgekondigde maatregelen zijn het probleem, maar het feit dat onvoldoende mensen zich daaraan wensen te houden.
Gewoon je gezonde verstand gebruiken en je niet gek laten maken door allerlei onheilsprofeten en complotdenkers.
Als straks toch besloten moet worden om over te gaan tot een algehele lock down om de toename van het aantal besmettingen te keren, is dat nìet de schuld van regering of RIVM......



zondag 13 september 2020

Vrijmoedig


Bij het doorbladeren van mijn digitale bibliotheek, om mijn e-reader weer eens van wat nieuwe titels te voorzien, stuitte ik op het boekje "Vrijmoedige vrouwen" van Brigitte Blobel. Niet de naam van de schrijfster, noch de omslagfoto trokken mijn aandacht. Van Brigitte Blobel heb ik nog nooit gehoord en elke opmerking over de foto op de kaft zou kunnen leiden tot een veroordeling vanwege seksistisch gedrag aan mijn adres en laat ik daarom veiligheidshalve maar achterwege. Nee, het was vooral het woord "vrijmoedig" in de titel dat mij aansprak.
Wederom realiseerde ik mij hoe verwarrend taal kan zijn als we de gesproken en de geschreven variant met elkaar vergelijken.
Vrijmoedig wordt in de encyclopedie omschreven als: brutaal, onbeschroomd, ongedwongen, openhartig, ronduit, stoutmoedig, frank en onbevangen.
Vrij moedig is toch nèt iets anders.....

Zo in fel rode letters afgedrukt op een gele achtergrond kan er hier geen twijfel bestaan over de betekenis van de woorden "vrijmoedige vrouwen". De foto onderstreept nog eens dat we hier hoogstwaarschijnlijk te maken hebben met proza dat verhaalt over vrouwen die in alle vrijheid hun gemoed laten spreken, die in alle openheid vertellen over zaken die hen bezig houdt. In dit geval mag, gezien de foto, verondersteld worden dat de inhoud van dit boekje min of meer pikante verhalen bevat, die zouden kunnen leiden tot rooie oortjes bij de lezer.
Hoe anders zou mijn reactie kunnen zijn indien deze titel alleen via mijn gehoor tot mij gekomen was. Ik zou dan misschien kunnen denken dat het boekje bijvoorbeeld de verhalen zou bevatten van vrouwen die tijdens de #metoo beweging uit de anonimiteit zijn getreden om hun verhaal te doen.... of over Kenau Hasselaer, Aletta Jacobs of over Jeanne d'Arc..... Of over de Belarussische Tichanovskaja.....
Vrij moedige vrouwen.....

Want een zekere moed kan deze vrouwen niet ontzegd worden.
De Belarussische Tichanovskaja weerstaat, met gevaar voor eigen leven, de nietsontziende dictator Loekasjenko. Daar is moed voor nodig. Net zoals er moed vereist was (en is) om uit de schaduw te treden en te vertellen over hoe mannen hun macht misbruiken tegenover vrouwen, wat leidt en leidde tot seksueel misbruik, wat een halt toegeroepen moet worden.

Vrijmoedig klinkt positief maar pas op, uitspraken in een "vrijmoedige" bui gedaan, kunnen zich ook tègen je keren. Zo ondervond Akwasi die op De Dam "brutaal en onbeschroomd" opriep om Zwarte Pieten in het gezicht te trappen. En wat te denken van Donald Trump die vrijmoedig tegen een vriend vertelde dat je vrouwen gerust "by the pussy" mocht grijpen. Dit voorjaar vertelde hij in een interview met Bob Woodward ongedwongen en openhartig over het gevaar en de dreiging van het coronavirus om dit later, ten overstaan van het volk, af te doen als een "onschuldig griepje".
Johan Derksen is ook zo'n man die alles ronduit zegt en van zijn hart geen moordkuil maakt, zich vrijmoedig uitspreekt, zal ik maar zeggen.....

Ja,ja, ze zijn er weer! De mannen van Veronica Inside pakten afgelopen vrijdagavond de draad gewoon weer op. Ondanks alle ferme taal die gesproken werd na de laatste uitzending voor de zomerstop. Hypocriet? Zeker. Al moet gezegd worden dat Johan Derksen een plausibele verklaring had voor het feit dat hij daar toch aan tafel zat, namelijk dat hij geen zin had om zich financieel uit te laten kleden door John de Mol vanwege contractbreuk.
Verder ging hij gewoon weer op de oude voet voort met het "vrijmoedig" uiten van zijn mening door Wilfred Genee van verraad te beschuldigen en zijn onvrede en onbegrip uit te spreken over het feit dat hij in de media zò was aangevallen over zijn Akwasi-grapje, terwijl de rapper zelf nìet vervolgd wordt door het OM vanwege zijn opruiende teksten op De Dam, omdat hij "sorry" heeft gezegd.
Kijk, en nou kun je van Johan Derksen zeggen en denken wat je wilt, maar daar heeft hij toch wel een punt.


Johan Derksen blijft achter zijn gedane uitspraken staan en da's best "vrij moedig". Misschien een beetje dom, kortzichtig en blijk gevend van een bord voor de kop, maar..... vrij moedig.
Dit in tegenstelling tot Trump die, nu er een boek uitkomt van Bob Woodward waarin zijn misleiding van het Amerikaanse volk aan de kaak gesteld wordt, zich verschuilt achter excuses en durft beweren dat hij niet gelogen heeft tegen de Amerikaanse bevolking. Zijn zovéélste leugen.....
Èn Akwasi, die eerst na zijn gedane uitlatingen beweerde dat hij als taalkunstenaar (zo noemt hij zichzelf althans) gebruik had gemaakt van beeldspraak en het nooit letterlijk zo bedoeld had en daarom niets van zijn uitlatingen wenste terug te nemen, maar nu, nu veroordeling dreigt, zijn keutel intrekt en snel sorry zegt. Terwijl eerder door hem gedane uitspraken op twitter, die deze week opdoken, wel degelijk duidelijk maken dat zijn uitingen slechts voor één uitleg vatbaar zijn. Dat sorry van hem stelt dan ook geen reet voor.
Da's niet vrij moedig, da's ronduit lafhartig......





zondag 6 september 2020

Mensch, durf te leven!


van tomaten krijg je puistjes, van veel koffie word je rood
van sigaretten zieke longen en van leven ga je dood

en dat laatste is waar, das helemaal waar
het klinkt misschien wel lullig, maar toch is het waar
maar 't kan nog jaren duren, dus niet van dat bange
heb je angst voor morgen?
dan moet je vandaag gaan hangen!

De laatste strofen van het lied "Allemaal angst" van Robert Long uit 1974.
Een lied overigens dat qua tekst anno 2020 àb-sò-lùùt niet meer kan en, indien vandaag uitgebracht, waarschijnlijk binnen de kortste keren zou leiden tot een overvol Malieveld.
Jean-Louis Pisuisse zong in 1917 het lied "Mensch durf te leven" van Dirk Witte. Een lied met inhoudelijk dezelfde strekking maar tekstueel minder omstreden, wat sindsdien in de loop der tijd, ja zelfs tot in het heden, door diverse artiesten ten gehore werd gebracht. Het lied maakte tekstdichter Dirk Witte wereldberoemd in Nederland.
Het zijn van die liederen waar behoefte aan is als de angst regeert........

Begin dit jaar opperden de meisjes van "De Liefde", die twee jaar geleden bij het 130-jarig bestaan van de vereniging ook al de organisatie van het "weekendje weg" op zich namen, om dit uitstapje eind 2020 te herhalen. Nou, daar waren de meesten wel voor te porren!
De eerste voorbereidingen werden getroffen en afspraken gemaakt. Maar toen..... kwam corona!
In eerste instantie zag het er naar uit dat het hele feest geen doorgang zou kunnen vinden. Maar toen eind mei, begin juni de eerste versoepelingen werden afgekondigd drong de vraag zich op: Laten we het doorgaan of niet?
Er was twijfel bij velen, vooral bij de oudere leden. Begrijpelijk en terecht want de tv-beelden van eind maart van de overvolle ziekenhuizen en de hectische taferelen op de IC's heeft menigeen nog scherp op het netvlies.
Het is niet verwonderlijk dat er angst heerst onder grote groepen van de bevolking. Een angst die nog eens aangewakkerd wordt door onduidelijke informatie en berichtgeving en allerlei wilde verhalen en complottheorieën die de ronde doen op social media.
Als de informatiestroom zo diffuus en divers is, heb ik behoefte aan feiten......

Dan ga ik maar eens grasduinen op de site van het CBS, het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Zij heeft immers de taak om betrouwbare en samenhangende informatie te publiceren die inspeelt op de behoefte in de samenleving. Op hùn cijfers moet je toch kunnen vertrouwen?
Dan zie ik aan de bijgestelde cijfers (corona doden èn mògelijke corona doden) dat de maanden maart en april van 2020 inderdaad heftig waren. In maart ca. 2000 slachtoffers en in april zelfs zo'n 6000 doden tengevolge van het Covid-19 virus. In mei zien we langzaam een afvlakking van de cijfers, wat zich doorzet in juni. In juli...... nog 34 corona doden. In augustus lopen de aantallen weer iets op wat reeds verwacht werd door de versoepeling van de maatregelen: ca. 70 doden......
Als je dan op diezelfde site leest dat er in Nederland maandelijks ca. 3700 mensen overlijden aan kanker, 3000 aan hart- en vaatziekten, 1800 aan psychische stoornissen en ziekten van het zenuwstelsel, dan durf ik te stellen dat de paniek in maart en april volledig terecht was, maar dat er momenteel voor overdreven angst geen reden meer is. Met de huidige besmettingsaantallen van zo'n 600 nieuwe gevallen per dag is er ook bij lange na geen sprake meer van een epidemie.
Natuurlijk is het verstandig om de voorgeschreven maatregelen zoveel mogelijk na te leven, zeker zolang er nog geen vaccin is. We willen immers geen van allen terug naar de situatie van maart/april.
Maar als iedereen gewoon zijn gezonde verstand gebruikt en een beetje rekening houdt met de situatie of mening van een ander en ook gewoon accepteert dat een ander een afwijkende mening kan en mag hebben, dan kunnen we de angst verlaten en weer vertrouwen hebben in de toekomst.


Misschien moeten we Ferd Grapperhaus wel een beetje dankbaar zijn voor zijn optreden tijdens zijn huwelijksviering. Het lijkt er in ieder geval op dat de regering door zijn actie nu toch ook wel inziet dat het optreden tegen overtredingen van de anderhalve-meter-maatregel moeilijk handhaafbaar en in veel gevallen buiten proportioneel is.
Tijdens het coronadebat deze week blijkt Hugo de Jonge nog steeds niet te kunnen voldoen aan de door hem beloofde voldoende testcapaciteit, maar weigert niettemin voorrang te geven aan zorgpersoneel en leerkrachten, die toch cruciale posten innemen waar het gaat om het draaiend houden van maatschappij en economie. En Arie Slob (of is het Arie Slap), onze minister van onderwijs? In plaats van met de vuist op tafel te slaan, duikt hij weg achter de rug van Hugo de Jonge.
Het gebrek aan testcapaciteit schijnt vooral veroorzaakt te worden door een ordinaire concurrentiestrijd tussen de laboratoria. (leve de marktwerking in de zorg!)
Vrijdagmiddag komt het bericht dat De Jonge tóch wil kijken of onderwijzend en zorgpersoneel alsnog voorrang kunnen krijgen bij het testen op Covid-19. Zo zie je maar. Als je maar met elkaar in gesprek blijft, dan kom je uiteindelijk wel tot een oplossing. (al duurt het soms wat lang...)

Ons weekendje uit van LvH gaat door.
Ik begrijp en respecteer de keuze van de leden die besloten hebben om nìet mee te gaan.
Maar ik heb besloten om wèl deel te nemen, ondanks het feit dat ik qua leeftijd in de risicogroep val.
Waarom? Omdat ik de kans dat ik Covid-19 oploop en daaraan kom te overlijden toch kleiner inschat dan dat ik dit weekend stik in een pinda, overlijdt aan een hartaanval, omkom bij een verkeersongeval, een aardbeving of overstroming of doordat de hemel naar beneden valt......
En gewoon, omdat ik geloof in de woorden die Dirk Witte ruim een eeuw geleden opschreef.....

Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het vindt!
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst!
Wat je zoekt kan geen ander je geven!
Mens, durf te leven!


Nou, oké, maak van die vierkante meter maar anderhàlve vierkante meter......