zondag 2 mei 2021

Sensibiliseren


Regelmatig verschijnen er berichten in de media over bijtincidenten door honden. Naar schatting worden er per jaar 150.000 personen in Nederland door honden gebeten. Het wordt daarom aangeraden om HR-honden (niet "hoog-rendement", maar "hoog-risico" honden) in de openbare ruimte aangelijnd en gesensibiliseerd uit te laten.
Volgens de spreektaal van meneer Wilders dan, hè......

Het was weer weinig verheffend deze week. Het gekissebis in de Tweede kamer over de notulen van de ministerraad betreffende de toeslagenaffaire. Terwijl we in die notulen konden lezen wat we grotendeels al lang wisten sinds de parlementaire ondervragingscommissie kinderopvangtoeslag haar eindverslag "Ongekend onrecht" naar buiten bracht, kreeg ik de indruk dat een aantal parlementariërs dat verslag helemaal nog niet gelezen had, gezien de felheid waarmee zij reageerden op de inhoud van die stukken.
De enige toevoeging die de notulen brachten was, dat we nu ook wisten wìe wat gezegd had. Wàt er gezegd was en dat de Kamer onvoldoende en onvolledig was ingelicht mocht toch als bekend worden verondersteld.

Sensibiliseren...... Ik kende het woord niet. U?
Ja, associaties met 'sensitief' en 'common sense' geven wel een indicatie wat er ongeveer mee bedoeld wordt: iets met 'gevoel' en 'gezond verstand', maar in zo'n geval zoek ik het graag tóch even op. En dat is vandaag de dag met het internet onder handbereik zeer eenvoudig, nietwaar? Meneer Wilders vertrouwde kennelijk op zijn eigen geheugenbank waar zijn taalkennis is ondergebracht.

Je kunt je afvragen of de woordenschat van meneer Wilders wèrkelijk zo beperkt en mankerend is, of dat hij op een sluwe manier, door almaar te herhalen dat sensibiliseren hetzelfde is als muilkorven, iemand de mond snoeren, zijn toehoorders op deze wijze tracht te indoctrineren, zodat ook zij gaan geloven dat de woorden 'sensibiliseren' en 'muilkorven' onderling inwisselbaar zijn en hetzelfde betekenen.
De inhoud welke Wopke Hoekstra in zijn antwoord aan het woord 'sensibiliseren' gaf, lag in ieder geval dichter bij de betekenis zoals in het woordenboek omschreven: het bewust maken van de mogelijkheden in de uitvoering.

Wordt er bij u op de zaak nooit gefoeterd op deze of gene collega? Omdat-ie de kantjes ervan afloopt? Omdat het een hielenlikker, een bruinwerker is? Omdat-ie onmogelijke dingen eist? Omdat-ie een Piet-lut is, een zeikerd is, een slijmerd is?
Natuurlijk wel. Gebeurt toch overal.....
Vanwaar dan die (gespeelde?) verbazing, dat ongeloof, dat geschokt zijn dat dit in ons parlement, in onze regering óók gebeurt?
Ik begrìjp de frustratie van een Pieter Omtzigt omdat hij steeds maar geen antwoorden krijgt op zijn vragen. Maar ik begrijp óók de frustratie van een Menno Snel die als pas aangetreden staatssecretaris een gigantische puinhoop aantreft en niet zo een twee drie antwoorden heeft op al die gestelde vragen en dat dat constante gehijg in je nek de nodige irritatie oproept. Mògen de betrokken ministers, staatssecretarissen en Kamerleden daarover onderling stoom afblazen? En wat is er verkeerd aan als een partijgenoot van Pieter aanbiedt om eens even met hem te gaan praten om hem te wijzen op de problemen die er spelen, wat er mogelijk en onmogelijk is. 
Sensibiliseren heet dat......

Nee, ik ga zeker niet gladstrijken wat er allemaal is misgegaan. Het huidige kabinet heeft al te vaak een brevet van onvermogen afgegeven en is niet voor niets afgetreden. Er is in die hele toeslagenaffaire onnoemelijk veel fout gegaan, maar het is weinig zinvol om hierin een zondebok te zoeken. Iedereen heeft schuld. De opeenvolgende regeringen Rutte die te laks reageerden op signalen dat zaken fout liepen en de Tweede Kamer daar niet of onvoldoende van op de hoogte brachten. De Tweede kamer zelf, die na de Bulgarenfraude in 2015 meewerkte en instemde aan verscherpte wetgeving aangaande fraudeaanpak, welke de toen al bestaande onrechtmatigheden bij de belastingdienst nog eens verergerden.
Èn wij, het Nederlandse volk dat toentertijd die verscherping van fraudewetgeving ten volle ondersteunde en door ons kiesgedrag medeverantwoordelijk is voor de regeringen die er daarna zo'n puinhoop van hebben gemaakt. We deden er beter aan allemààl een toontje lager te zingen, want we hebben allemaal boter op ons hoofd.


We zitten met een demissionair kabinet en een vastgelopen formatie vanwege onderling wantrouwen. En terwijl de nood hoog is, gaat een bijna voltallige Tweede kamer, samen met de regering van 11.00 uur 's morgens tot 2.35 uur, diep in de nacht oeverloos ouwehoeren  over zaken waarover al uitgebreid gesproken is tijdens het debat naar aanleiding van het verslag "Ongekend onrecht", waarmee het wantrouwen niet wordt weggenomen, maar juist versterkt en uitvergroot wordt. 
Er worden weer grote woorden gesproken en kansloze moties van wantrouwen ingediend. En intussen gaat de 29ste april over in de 30ste. De dag waarop al die gedupeerden van de toeslagen affaire in ieder geval allemaal een bedrag van 30.000 euro zouden hebben ontvangen.
De zoveelste belofte, de zoveelste toezegging, weer niet nagekomen, weer niet gehaald.....
De Groningers kunnen er over meepraten.
Onmacht? Nee, onwil.....
Immers: "Waar een wil is, is een weg."

En ome Geert?
Die schreeuwt nu moord en brand, wil het voltallige kabinet achter de tralies hebben en spreekt van een maffiabende. 
Heeft Wilders nu ook al last van Alzheimer? Hebben we hier misschien te maken met een beroepsziekte? 
Ome Geert is blijkbaar vergeten dat hij tijdens het hele traject aanwezig was en telkens heeft gestemd tegen elke verzachting van de strenge anti-fraudewetgeving. (zie artikel Dagblad Trouw). En al die jaren heeft hij nooit actief een poot uitgestoken om de gedupeerden te helpen. En nu trachten een beetje mee te liften op de sympathie die Pieter Omtzigt en Renske Leijten (terecht) ontvangen door een beetje mee te huilen met de wolven in het bos? Foei meneer Wilders, u moet u schamen!
Is er iemand die ome Geert misschien even wil sensibiliseren?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten