Kerstmis 2016

Deze week was de verfilming van het machtige epos van J.R.R. Tolkien "De Hobbit" op TV.
Het verhaal over Gandalf, de tovenaar die met de hobbit Bilbo Balings en een gezelschap dwergen de tocht begint om de gruwelijke draak Smaug te verdrijven uit de Eenzame berg om zo het dwergenvolk zijn thuis terug te geven.
Een strijd tegen het kwaad, tegen duistere machten.

"Waarom de hobbit?", vraagt vrouwe Galadriel, de elfenkoningin aan Gandalf.
"Ik weet het niet", antwoordt hij.
"Saruman denkt dat alleen een enorme kracht het kwaad kan bedwingen.
Maar dat is niet wat ik geleerd heb.
Het zijn juist de kleine dingen van alle dag, van gewone mensen, die het kwade in bedwang houden.
Daden uit vriendelijkheid en liefde...."

Ik heb daarna de DVD's van "The Lord of the Rings" uit de kast gehaald en wederom bekeken.
Het verhaal waarin de kleine hobbit Frodo op weg gaat om de Ene ring, de bron van alle kwaad, te vernietigen in het vuur van Doemberg.
In de verhalen van Tolkien zijn het niet de koningen of krijgsheren, de machtige legers of de magie van de tovenaars die beslissend zijn.
Het zijn uiteindelijk de hobbits, kleine onschuldige vriendelijke wezens die houden van een eenvoudig en vreedzaam leven, die het verschil maken......

Zoals de 6-jarige Tijn deze week het verschil maakt met zijn Lak-aan-actie voor Serious Request.
In een week, waarin berichten over moordaanslagen in Turkije en Duitsland het nieuws verduisteren, brengt hij met zijn optreden het Licht terug.
Het Licht van Kerstmis.

Vandaag is het Kerstmis.
We herdenken de geboorte van een onschuldig kind, dat weer hoop in de harten van mensen brengt. Een feest van gezelligheid met familie en vrienden, van lekker eten, spelletjes doen.
Maar ook een moment van bezinning.
Want zo vlak voor het einde van het jaar is het even een mooie gelegenheid om terug te kijken.
Naar de mooie dingen die het afgelopen jaar ons heeft gebracht.
Die fijne vakantie, het samenzijn met familie of goede vrienden, de dingen die we bewerkstelligd hebben en waar we trots op mogen zijn, een geboorte, een huwelijk, dat nieuwe huis, die geweldige nazomer.
Die mooie zonsondergang, die prachtige regenboog, juist op dàt moment.....
Maar ook naar de deukjes die we hebben opgelopen door de streken die het leven ons leverde.
De teleurstellingen, het afscheid van dierbaren, het verdriet van geliefden......

Met Kerstmis kijken we ook vooruit.
Reikhalzend naar het nieuwe jaar dat komen gaat.
Hopend dat het voor iedereen beter zal zijn dan het vorige.
En ik wens iedereen een mooi, gelukkig en vooral gezond Nieuwjaar.
Welgemeend en uit de grond van mijn hart.

Nee, ik ben niet zo naïef te denken dat het kwaad uit de wereld zal verdwijnen.
Er zullen nieuwe natuurrampen zijn, aanslagen, oorlogen.
En in onze kleine kring van familie en vrienden zullen teleurstellingen en verdriet ook het komend jaar helaas ons pad kruisen.
Op zulke momenten moeten we dicht om elkaar heen gaan staan en elkaar vasthouden, begrip en liefde tonen, troost zoeken bij elkaar en zo de weg vinden om verder te gaan.
Ik geloof in de woorden van Gandalf.
"Het zijn juist de kleine dingen van alle dag, van gewone mensen, die het kwade in bedwang houden.
Daden uit vriendelijkheid en liefde...."
Gewone mensen, zoals u en ik....

Fijne Kerstdagen allemaal, in liefde, vrede en geluk.
En, als ik u een suggestie mag doen voor een goed voornemen voor het komende jaar:
Probeer de Kerstgedachte heel 2017 vast te houden.
Ik ga in ieder geval mijn best doen!

Russische roulette

Russische hackers hebben de Amerikaanse presidentsverkiezingen beïnvloed!
Zo meldde de New York Times deze week.
Door klungelig optreden van de Democraten zouden de Russen toegang hebben gekregen tot het email verkeer van deze partij en gevoelige informatie hebben doorgespeeld aan Wikileaks, met als oogmerk de positie van Hillary Clinton te verzwakken, ten faveure van Donald Trump.
De verwarring in de USA is groot.
In hoeverre dit bericht op waarheid berust moeten we maar even afwachten.
Het zou zo maar kunnen dat Hollywood dit verhaal de wereld in geholpen heeft, zodat er weer een diaree aan spraakmakende films over dit onderwerp geproduceerd kan worden.
Maar...... aan de andere kant.....
Het zou zo maar waar kunnen zijn......

Het bericht kwam natuurlijk als een godsgeschenk voor Mark.
In zijn onmogelijke missie om het "nee" tegen het associatieverdrag met de Oekraïne te laten klinken als een "nee" en toch "ja" te zeggen, was het natuurlijk fantastisch dat de Russische machthebbers weer eens als een onbetrouwbaar, sneaky volkje werden afgeschilderd dat er op uit is om onze westerse samenleving te ontwrichten.
Zie je nou wel? Ze zijn ècht niet te vertrouwen en daarom moèten we wel akkoord gaan met dit verdrag. Al was het alleen maar om een vuist te maken tegen de Russische Beer! Om te laten zien dat we als Europa één front vormen en ons niet tegen elkaar laten uitspelen.
Een eventuele nederlaag van de VVD bij de komende kamerverkiezingen zal hoogstwaarschijnlijk worden toegeschreven aan inmenging door Russische hackers en niet verweten worden aan het gestoethaspel van Mark.
Nee, het is geen begin van toetreding tot de Europese Unie. En, nee, er komt geen samenwerking op militair gebied.
Nee, Oekraïners krijgen geen vrije toegang tot de Europese arbeidsmarkt. En, nee, er gaat geen extra geld naar Oekraïne.
Hé...... waar heb ik dat meer gehoord?

Ik vind het prima hoor, als dat associatieverdrag getekend wordt.
Niet vanwege een eventuele Russische dreiging, maar gewoon, omdat het een verdrag is als tientallen anderen, dat alleen zoveel gewicht kreeg door het op valse sentimenten uitgeschreven referendum.

Maar.....
Die Russen......
We worden overstelpt met verontrustende berichten uit het land van Vladimir.
Dopingschandalen, onrust in het oosten van Oekraïne, het voortdurende gesteggel over de MH17, troepenconcentraties aan de grenzen van de Baltische Staten, de steun aan Assad in de gruwelijke oorlog in Irak.
Zou het waar zijn?
Worden we inderdaad door de Russen in de gaten gehouden?
Ik zal u een geheim vertellen.
Het is waar!!!!!

Het schrijven van zo'n wekelijkse blog is best leuk.
En het is nog leuker als je een trouw lezerspubliek weet te verzamelen.
Bij zo'n blog kun je ook zien wie jouw blog lezen.
Ik heb lezers uit alle landen van de wereld!
Ik geniet mondiale bekendheid!!!
Nou, nou, nou.....

Nee, ik besef heus wel dat de hits uit landen als Costa Rica, Polen en Vietnam waarschijnlijk tot stand gekomen zijn door toeval. Iedereen die af en toe op het web surft komt wel eens op pagina's terecht waar hij helemaal geen boodschap aan heeft. En een groot aantal hits op mijn pagina's zal daar zeker toe behoren.
Ongelezen weg geklikt.
Maar!
Er is momenteel iets bijzonders aan de hand!
De afgelopen maand waren er 402 hits uit Rusland! Deze week waren er zelfs meer hits uit Rusland dan uit Nederland!
Dit kan geen toeval zijn.
Mijn hele oeuvre wordt doorgelicht! Word ik in de gaten gehouden door de Russische Geheime Dienst? Word ik gescreend op eventuele uitlatingen die schadelijk zouden kunnen zijn voor moedertje Russia? Moet ik vrezen een dezer dagen door een Russische Flitseenheid van het bed gelicht te worden en verbannen te worden naar een strafkamp in Siberië?
Niet dat ik denk dat mijn wekelijkse schrijfsels als staatsgevaarlijk voor Rusland kunnen worden aangemerkt, maar ja, bij vertalingen gaat nog wel eens iets mis, dus....

Moet ik echt bang worden?

Ach, welnee.

We worden al jaren door iedereen in de gaten gehouden.

Weet u nog, het najaar van 2013, toen berichten de ronde deden dat we door de Amerikaanse NSA werden afgeluisterd? (Big Brother is watching you)

Wat er aan de hand is?
Volgens mij moest de wapenindustrie met lede ogen toezien hoe de ontspanning, die optrad eind 80-er jaren van de vorige eeuw, de vraag naar wapensystemen drastisch deed terug lopen.
Glasnost, Perestroika, de val van de Muur....
Landen gingen bezuinigen op de uitgaven aan defensie.
Even leek het de goede kant op te gaan.
Wereldvrede dreigde. Een gruwel voor de wapenbonzen.......
Ach, ze hadden nog wel de brandhaarden in het Midden Oosten waar ze hun wapens konden slijten.
En de oliedollars garandeerden een zekere betaling.
Was het hun niet genoeg? Of vrezen ze misschien binnen afzienbare termijn de ineenstorting van de olie industrie en daarmee het verdwijnen van hun lucratieve afzetgebied?
Ik heb het idee dat het de wapenlobby is, die het onderlinge wantrouwen flink aan het oppoken is.
Trump benoemt allerlei oud-generaals in zijn regering en rijke stinkerds die waarschijnlijk allemaal wel hun lijntjes zullen hebben met de wapenindustrie. Hij roept, dat Europa zelf zijn broek maar op moet gaan houden in NAVO verband (m.a.w. zelf meer wapens moet gaan aanschaffen).

Het inbreken via het internet in gevoelige informatie van landen is een machtig wapen om het gevoel van onveiligheid te vergroten. Het rondstrooien van deze informatie, tezamen met desinformatie zal dit gevoel nog versterken.
Gewoon de mensen een beetje bang maken.
Nee, niet om een oorlog te beginnen, maar gewoon het volk zodanig bewerken dat ze weer toe zullen staan, dat hun regeringsleiders wat meer belastinggeld zullen besteden aan wapentuig.
Kassa voor de wapenindustrie!

Maar..... het is een gevaarlijk spelletje dat ze spelen.

Dag van het Theater

Ik stel voor om 9 december uit te roepen tot "Dag van het Theater".
Natuurlijk, en zeker niet op de laatste plaats, omdat afgelopen vrijdag de speelfilm van VIOS, "Alles is Theater", in première ging!
Het was een geweldige avond met rode loper, limousine, popcorn, bubbels en Oscar uitreiking.
Alle aanwezigen in gala, de mannen strak in het pak, de dames in de meest fraaie creaties.
Kortom, een groot feest!
En dan de film! Allemaal beretrots op het eindproduct en vooral op die mensen die er gigantisch veel tijd in gestoken hebben, met name Milou, Pieter en Tim!
En, niet te vergeten, de crewleden. De acteurs krijgen vaak de credits in zo'n productie, maar hun bijdrage is vaak peanuts in vergelijking met de inspanningen die deze mensen moeten verrichten.
Ga er maar aan staan. Een avondvullende speelfilm maken met een beperkt budget en medewerkers wier kennis op filmgebied, bij aanvang van het project, vaak niet verder reikte dan regelmatig bioscoopbezoek en waarvan de hoogst gekwalificeerde ooit wel eens een filmpje maakte met zijn mobieltje. Een onwaarschijnlijke prestatie.
A "Once in a Lifetime Experience".

Maar, die vrijdag 9 december kende meer theater "hoogtepunten".
Allereerst was daar om 11 uur de ontknoping in de hilarische supersoap "Minder, minder".
Hoofdrolspeler Geertje had al aangegeven in hoger beroep te gaan, nog voor er een uitspraak was.
Waarschijnlijk om de soap in ieder geval te rekken tot 15 maart 2017 zodat gratis media aandacht tot die tijd gewaarborgd zou zijn.
Wordt vervolgd.
Bij vrijspraak had hij hoogstwaarschijnlijk zelf een nieuw proces opgestart om de aandacht op zich gericht te houden en tegen zichzelf aangifte gedaan vanwege meineed.
En met een aan zekerheid grenzende kans op succes.
Als kamerlid heeft hij immers de eed afgelegd de grondwet te respecteren.
Volgens mij heeft Geert de grondwet aan een touwtje op het toilet hangen.
En niet om te lezen......
Geertje waant zichzelf boven de wet verheven en begint Erdoganistische trekjes te vertonen.

In het journaal, dat na de uitspraak volgde, kwam het bericht van het overlijden van Peter van Straaten, een van de grootste en meest gelauwerde cartoonisten van ons land.
Een man, die met zijn karakteristieke pentekeningen het Nederlandse volk op humoristische wijze confronteerde met haar alledaagse sneue gedoe en ons zo een spiegel voorhield.
Alsof hij zeggen wilde: "Alles is Theater".

En dan was daar ook nog het rapport van het wereld antidoping agentschap WADA, waarin ruim duizend Russische sporters, die uitkwamen op de laatste Olympische Zomer- en Winterspelen en de Paralympics, in verband worden gebracht met (het verdoezelen van) positieve dopingtesten.
Let op! Ga er maar goed voor zitten: dit gaat weer prachtig theater opleveren van Russische zijde.

Tenslotte was er op die 9de december de ontknoping van de komische sketch voor twee heren "De Partijleider".
Een stuk met een heel mager gegeven. Slecht uitgewerkt ook nog.
Maar ja, hoe wil je een interessant stuk maken als je twee heren ruzie wilt laten maken, terwijl ze het eigenlijk in alles met elkaar eens zijn.
Dan ga je niet bestaande tegenstellingen verzinnen en uitvergroten.
Dan laat je die mannen dingen zeggen en beloften doen die ze de afgelopen 4 jaar al waar hadden kunnen (moeten) maken. Dat geeft tenenkrommend theater.
En als je dat dan ook nog laat spelen door twee slechte acteurs, dan krijg je een ongeloofwaardig verhaal.
Daar trapt het publiek niet in.
De verwachte media-aandacht bleef dan ook uit en de als "spannend" aangekondigde strijd ging als een nachtkaars uit. De PvdA had er beter aan gedaan gewoon een muntje op te gooien.

Maar, wat je ook van Diederik Samson vindt, hij nam zijn verlies als een vent.
Waarschijnlijk een acteerprestatie van formaat, maar toch.
En dat kan niet gezegd worden van blonde Greetje.
Als een stampvoetende kleuter die zijn zin niet krijgt zichzelf weer in de Calimero positie frommelend.
Een beetje huiliehuilie doen.
Iets, wat hij anderen al zo vaak heeft verweten......
Ach,..... alles is theater......

Gouden Windei

Het jaar loopt ten einde.
Tijd voor verkiezingen!
Sinds 2010 organiseert Foodwatch jaarlijks de verkiezing van het Gouden Windei om de grootschalige misleiding, die plaats vindt in de consumenteninformatie, zichtbaar te maken voor het grote publiek.
Dit jaar viel deze twijfelachtige eer te beurt aan het sapje "Blauwe bosbes en framboos" van Healthy People, dat slechts voor 12 % uit bosbessensap en 1% uit frambozensap bestaat. De overige 87% bestaat uit goedkoop appel- en druivensap.
Daarnaast wordt het sapje als "gezond" aangeprezen, terwijl het zelfs meer suikers bevat dan Coca Cola.
De werkelijk gezonde bestanddelen van het fruit, de vezels, zijn er uit gefilterd.....
Als goede tweede en derde eindigden Red Bull en Optimel Griekse stijl drinkyoghurt met honing walnoot smaak (0% Griekse yoghurt, 0% honing, 0% walnoot).

In een poging om de aangerichte schade nog enigszins te beperken, meldt Healthy People op haar website, dat de toevoeging van appel- en druivensap nodig is om het wrange bosbessensap drinkbaar te maken. Mijn vraag: Kan dat dan niet met frambozensap?
Ook wordt vermeld dat er geen suikers worden toegevoegd. Nou is dat ook niet nodig. De vruchtensuikers maken het al tot een mierzoet drankje.
En vruchtensuikers klinkt wel gezond, maar het zijn gewoon dikmakers die bij overmatig gebruik op termijn net zo goed leiden tot diabetes en obesitas.
Overigens, àlle vruchtensappen, ook die met de meest exotische namen, blijken hun basis te hebben in goedkoop appelsap. Er hoeft maar een vleugje sap van een of andere tropische fruitsoort in te zitten en je mag die naam met grote letters op het pak zetten.
Ja, de fabrikanten zijn wel wettelijk verplicht om de exacte samenstelling óók op het pak te vermelden. De wetgever heeft helaas verzaakt om aan te geven dat dit moet gebeuren in een leesbaar lettertype. Vandaar dat deze informatie vaak is weggemoffeld op de zijkant in een 4-punts lettertje.

Gezondheid is een hype!
Het is goed dat een organisatie als Foodwatch dit soort misleidende informatie onder de aandacht brengt, maar als ik dan lees dat zij zelf misleidend optreedt (door onvoldoende kennis van zaken) door haar bewering dat er in babyvoeding meer suiker zit dan in cola, dan krab je je toch even achter de oren. (lees: Foodwatch misleidt over suikers in Olvarit)
Voedselschandalen zijn aan de orde van de dag.
Kassa begint het item "Een maand zonder toegevoegde suikers".
Rokers worden bang gemaakt met afschuwelijke foto's op hun rookwaar.
Mars gaat op zijn snoepautomaten in scholen vermelden hoeveel minuten je moet fietsen om de calorieën uit je marsreepje te "verbranden".
Ik word er een beetje moe van......

Dan denk ik met weemoed aan mijn kinderjaren.
Als mijn moeder mij een dikke, verse bruine boterham toeschoof met dik boter (margarine) en suiker.
Heerlijk.....
Was dat zo verkeerd? Welnee.
Waarom niet? Omdat ik dat niet zo vaak kreeg.
Trouwens, suiker was toen nog gezond! Daar kreeg je spierballen van!
Wij kregen ons brood meestal (schaars) belegd met zoetwaar. Gewoon, omdat dat goedkoper was dan kaas of vleeswaren. Koek of snoep was er nauwelijks bij. Niet uit de overtuiging dat dat ongezond was, maar gewoon omdat daar geen geld voor was.
Hooguit een koekje of snoepje in het weekend.
En een suikerbeest met Sinterklaas.
Zo bleef onze suikerconsumptie binnen de perken en ontwikkelden wij als kinderen beslist geen overgewicht.
De overtollige kilo's kwamen pas later, toen de welvaart langzaam op gang kwam.
Gezond, ongezond, ach, het is allemaal betrekkelijk.
We hebben allemaal suikers nodig, èn zout. En zelfs af en toe een glaasje wijn schijnt goed te zijn.
Maar....
Het is zoals het aloude gezegde ons simpel leert: overdaad schaadt.

De boodschap op mijn pakje shag laat aan
duidelijkheid niets te wensen over.
En ja, ik deed er beter aan te stoppen.
Ik pleit niet voor een dergelijke etikettering op alle voedings- en genotmiddelen.
Eerlijke (en vooral leesbare!) informatie op de verpakking zou moeten volstaan.
Misleidende informatie zou gewoon verboden moeten worden. (Trouwens, in hoeverre is de slogan "Red Bull geeft je vleugels" misleidend?)
Iedereen kan dan een bewuste en weloverwogen keuze maken op grond van juiste informatie.
Maar laat het daarna dan wel aan de consument zèlf over waarvoor hij kiest: gezond of minder gezond.

Ja, maar al die ziekten die ontstaan door ongezond leven kosten de samenleving enorm veel geld, hoor ik u zeggen.

Een onderzoek van het RIVM heeft uitgewezen dat de kosten van ziekten ten gevolge van roken jaarlijks zo'n 2 miljard bedragen, en ziekten als gevolg van overgewicht 1,2 miljard.
Dat is veel geld!
Toch is het maar 3,7 en 2 % van de totale zorgkosten.
Maar als we nu allemaal stoppen met snoepen en roken, dan zou dat toch een mooie besparing opleveren?
Nee.
Het RIVM berekent, dat we dan langer zullen leven en op latere leeftijd ten prooi zullen vallen aan dementie, Parkinson of andere ouderdomskwalen.
Het gevolg? Een kostenstijging van de zorgkosten van zo'n 12%..........

Hoe jij je leven ook inricht, als gezondheidsfreak of luie lekkerbek, uiteindelijk eindigen we allemaal met een tuintje op ons buik of gaan we in rook op.
Daarom, leef je leven op een manier die jìj prettig vindt. Geniet van elke dag.
Yolo.

Kosteloos

Terwijl ik op de lagere school nog handenarbeid kreeg, veranderde dit toen ik aan de opleiding begon
voor onderwijzer op de Kweekschool (wat later Pedagogische Academie werd) in Den Haag.
Ook daar werden wij op dit vakgebied onderwezen, en wel door Dhr. Kleijs.
Een man, door velen gehaat en verguisd omdat hij op onnavolgbare wijze een leerling volledig kon afbranden, als deze, naar zijn inzichten, een inferieur product had afgeleverd.
Zo zal ik nooit het gezicht vergeten van Ardje Nieuwenhuizen.
Ardje had zijn huiswerkopdracht (ja, wij kregen ook opdrachten voor thuis!), een "machine", gemaakt van doosjes, kurken, doppen, wc-rolletjes e.d., vol trots ingeleverd.
Dhr. Kleijs bekeek het product van alle kanten, zijn hand aan de kin, zachtjes "tja,... tja...." mompelend.
Terwijl hij daarna verbaal aangaf dat het niet veel voorstelde, begon hij delen van de "machine" te verwijderen, tot hij alleen nog het doosje van de gestampte muisjes in zijn hand hield en sprak: "Kijk, dit heeft een eenvoudige, maar toch sublieme en prachtige vorm. Als je dit nu zò ingeleverd had, dan had je een 8 gekregen. Nu een 3......."
Misschien was de handelwijze van Dhr. Kleijs niet helemaal pedagogisch verantwoord, maar het zorgde er wel voor dat zijn leerlingen altijd hun stinkende best deden, al was het maar om zo'n smadelijke confrontatie te ontlopen.
Gelukkig beschikte ik over iets meer creatief talent dan Ardje, zodat dit soort publieke vernederingen mij bespaard zijn gebleven.
Ik kon het wel aardig vinden met meneer Kleijs.
En, eerlijk is eerlijk, die "machine" van Ardje stelde ook niet veel voor.....

In de ogen van Dhr. Kleijs kon de term "handenarbeid" geen genade vinden. Ook het veel gebezigde "handvaardigheid" kon aan zijn hoge standaard niet voldoen.
Misschien omdat dit bepaalde, seksueel getinte associaties bij hem opriep? Ik weet het niet.
Dhr. Kleijs sprak over "manuele expressie", en wenste dat ook wij deze term zouden hanteren.
Of dit ook werkelijk de lading dekte, is natuurlijk discutabel, al had ik niet de aanvechting om deze discussie met Dhr. Kleijs aan te gaan.
Ook was het ons, op straffe van een dikke onvoldoende, verboden om te spreken over "waardeloos materiaal", om luciferdoosjes, doppen, klosjes e.d. aan te duiden (inderdaad, de materialen waaruit Ardjes machine was opgebouwd).
Dhr. Kleijs wees ons op het feit, dat deze materialen de grondstoffen konden vormen voor creatieve hoogstandjes en ergo, niet als waardeloos bestempeld mochten worden.
Hij sprak over "kostenloos materiaal"........
Hè?!?!?

Het foutloos schrijven van de Nederlandse Taal is geen sinecure.
Als onderwijzer heb ik veel energie en tijd gestoken in mijn leerlingen om dit onder de knie te krijgen en de waarheid gebied mij te zeggen, dat dit maar zeer ten dele gelukt is.
Gelukkig hebben we op onze computer de spellingcontrole, waardoor het voor de meesten van ons mogelijk is, om nagenoeg foutloos te schrijven.
En dan word je soms toch nog verrast.....

Zo schreef ik hierboven het woord "kostenloos" en zag direct de rode stipjes verschijnen, die mij opmerkzaam wilden maken op het feit, dat dit niet de juiste schrijfwijze was.
Wat? Niet goed? Hoe kan dat nou!
Zeker een foutje in de spellingcontrole.
Mijn taalgevoel vertelde mij dat het "kostenloos" moest zijn, en niet "kosteloos" zoals mijn computer voorstelde.
Het achtervoegsel "-loos" laat zich immers vertalen door "zonder".
Iets zonder waarde is waardeloos, iets zonder nut, nutteloos.
Dus, iets waaraan geen kosten zijn verbonden, is kostenloos. Toch?
Een uitstapje naar Meneer Van Dale leerde mij echter, dat het woord wel degelijk als "kosteloos" moet worden geschreven.
Kosteloos? Dat is zonder kost!
Logies zonder ontbijt, dàt kan aangemerkt worden als een kosteloos arrangement.
Zoals alle kampeervakanties ook kosteloos zijn omdat men zelf voor zijn natje en droogje zal moeten zorgen.
Dus wel kosteloos, maar niet kostenloos.
We schrijven wèl: gewetenloos, meedogenloos.
De Nederlandse spelling is al ingewikkeld genoeg, ook zonder dit soort inconsequenties.
Ik zou hierover graag eens discussiëren met Dhr. Kleijs.......

Maar..... het is nog gekker.
Het is juist het consequent toepassen van regels wat leidt tot dit soort inconsequenties.
Volgens de laatste officiële Woordenlijst Nederlandse Taal (editie 2005) van de Nederlandse Taalunie, die de tussen -n in samenstellingen, eindigend op -loos, gewoon overal schrapt, mogen we bijvoorbeeld alleen nog maar "bandeloos" gebruiken.
Een bandeloos leven leiden oké, maar ook een auto zonder banden worden we geacht als bandeloos te omschrijven.
Kasteloos is: niet behorend tot een kaste. Maar ook een kamer zonder kasten is volgens deze spellingregel: kasteloos.
En ik moet schrijven: ideeëloos! Dat ziet er toch niet uit!
Ik heb voor dit soort spellingregels maar één woord: waardeloos!

Gelukkig is Het Genootschap "Onze Taal" milder in zijn oordeel en vindt dat woorden als kostenloos, ideeënloos, bandenloos, wolkenloos e.d. wèl gebruikt mogen worden.

972 is een achteloos getal.
En een café zonder kroegbaas is waardeloos.

Maurice de Hond stelt voor om de "ei" en de "ou" af te schaffen, omdat dit een vereenvoudiging van de spelling zou betekenen.
Ik ben het niet met Maurice eens.
Naast het feit, dat dit een verarming van onze taal zou betekenen, kan het ook tot verwarring en misverstanden leiden.
Als ik zou lezen, dat de kok het varken berijdt, dan krijg ik toch vreemde beelden voor ogen.
En wat te denken van het zinnetje:
"Hij zij dat wij in mij niet in de wij maar op de hij gaan wandelen."
Maurice de Hond, een vreemde, ijgenwijze opiniepijler........

Voor een prikje

Wij gingen vroeger regelmatig voor een prikje.
Als baby heb ik het ontlopen, daar het massaal vaccineren van de Nederlandse jeugd pas in 1957 werd ingevoerd.
Vandaar dat ik al mijn prikjes bewust heb meegemaakt.
Mijn vroegste herinneringen gaan terug naar de Pancratiuszaal in Roelofarendsveen, waar de jeugd uit het dorp in lange rijen werd opgesteld en daar aan de lopende band zijn prik in ontvangst nam.
Ja, je voelde het even en had een paar dagen last van een stijve bovenarm, maar dat was het.
Wij werden nog ingeënt tegen de pokken en ik draag dan ook nog de drie littekens op mijn bovenarm.
Tegen pokken wordt niet meer gevaccineerd.
Door een wereldwijd vaccinatieprogramma is de ziekte volledig uitgeroeid en van de aardbodem verdwenen.
Vaccinatie kàn een probaat middel zijn in de strijd tegen besmettelijke ziektes.

Ik zeg, kàn, want de kritiek, die deze week losbarstte op het inentingsprogramma in Nederland, naar aanleiding van de extra gelden die worden vrijgemaakt voor het beter informeren van de bevolking vanwege een terugloop in het laten vaccineren van kinderen, is naar mijn mening niet geheel onterecht.
Niet alle vaccins bieden namelijk de beoogde bescherming.
Een aantal ziektes kun je nog steeds krijgen, al is het verloop van de ziekte vaak milder.
En zelfs dàt kan nog wel eens anders uitpakken.
Één keer heb ik de griepprik gehaald en ik ben die winter nog nooit zò ziek geweest van een griepje....

Terwijl sommige tegenstanders van vaccineren dit baseren op religieuze gronden, zijn er ook mensen die principieel weigeren omdat ze, volgens hen, geen adequaat antwoord krijgen op de vraag: "Waarom zou ik ziektekiemen in mijn volkomen gezonde kind laten spuiten?"
"Om uw kind te beschermen tegen die ziekte.", zal de voorstander antwoorden.
Maar met dat antwoord wordt geen genoegen genomen.
De uitleg, dat het gaat om dode of sterk afgezwakte ziektekiemen die het kind in staat stellen om antistoffen te produceren, zodat bij een wèrkelijke besmetting het afweersysteem direct in werking kan treden, wordt blijkbaar niet gehoord, of wìl men niet horen.
Sommige tegenstanders denken dat vaccinatie kan leiden tot autisme of een hogere vatbaarheid voor multiple sclerose, diabetes mellitus en astma. Grondig onderzoek in de afgelopen jaren heeft echter geen relatie aangetoond.
Maar ja, in hoeverre waren deze onderzoeken onafhankelijk? Misschien bekostigd door de farmaceutische industrie?
Is het werkelijk nodig om tegen alles en nog wat te vaccineren?
Is het niet voldoende om in te enten tegen werkelijk bedreigende ziektes, waarvan onomstotelijk is bewezen dat het vaccin ook werkelijk werkt?
Waarom trekt de regering miljoenen uit om het vaccineren te stimuleren?
Zit daar misschien de lobby van de farmaceutische industrie achter, die gebaat is bij programma's die massale vaccinatie voorstaan?
Ja, sorry regering, ik vertrouw jullie voor geen meter meer.
Maar, daar hebben jullie het wel zelf naar gemaakt.

Laten we het eens van een heel andere kant bekijken.
Momenteel vindt er massale sterfte plaats onder trekvogels, vooral watervogels.
De vogelgriep is terug en noopt de kippenboeren om hun pluimvee binnen te houden.
Zullen bepaalde vogelsoorten door deze ziekte uitsterven? Welnee.
Sommige vogels zullen de griep overleven en in het voorjaar weer voor nieuwe nakomelingen zorgen.
Sterke nakomelingen, die een grotere kans hebben om een nieuwe griepgolf te doorstaan, doordat zij de sterke genen van hun ouders erven.
Natuurlijke selectie.
Dit zal de soort steeds weerbaarder maken tegen de ziekte en uiteindelijk kunnen leiden tot immuniteit.
Vele diersoorten worden bij tijd en wijle getroffen door besmettelijke ziekten die de populatie decimeren. De dieren die de ziekten weerstaan zijn de sterke dieren, die hun eigenschappen, waaronder een verhoogde weerstand, zullen doorgeven aan een volgende generatie. De zwakkere dieren sterven en zullen hun vatbaarheid voor die ziekte niet door kunnen geven aan hun nakomelingen.
Zo werkt dat in de natuur.....

Ooit was de mens onderdeel van die natuur.
Zo woedde tussen 1346 en 1351 de Zwarte Dood, de pest, die wereldwijd zo'n 75 tot 100 miljoen slachtoffers maakte.
Tijdens de pestepidemie van 1635 tot 1637 stierf een kwart van de bevolking van Haarlem.
In ontwikkelingslanden staat de bevolking nog steeds bloot aan de gevaren van besmettelijke ziekten, zoals het Ebolavirus dat op gezette tijden in Afrika de kop opsteekt.
In onze westerse wereld zijn we in staat om de bevolking te beschermen tegen dit soort epidemieën, door een betere hygiëne en de zich sterk ontwikkelende medische wetenschap, die ons ook de vaccins levert tegen dit soort ziekten.
De mensen blijven leven.
Ook de zwakkeren.
Door de medische wetenschap is het proces van natuurlijke selectie grotendeels buiten spel gezet.....

Moeten we medisch ingrijpen dan maar aan de kant schuiven?
Nee, natuurlijk niet.
De opkomst en stormachtige ontwikkeling van de medische wetenschap is in staat gebleken om heel veel leed te voorkomen.
Maar....
Zij heeft ook haar keerzijde, waarvoor we de ogen niet mogen sluiten.
Door het ongeremd gebruik van antibiotica, zijn er bacteriën ontstaan die resistent geraakt zijn voor dit geneesmiddel (door natuurlijke selectie!).
Èn, we zullen moeten accepteren dat door het terugdringen van epidemische ziekten en het massaal vaccineren de genenpool van het menselijk ras langzaam verslechtert......

De gans met de gouden eieren

U kent vast het verhaal van de kip met de gouden eieren.
Het was de Griekse dichter Aisopos (620-560 v. Chr.) die dit verhaal optekende.
In zijn verhaal was de kip een gans, maar dat is van minder belang.
Het gaat over een boertje, dat op een goede dag een gouden ei vindt, gelegd door zijn lievelingsgans.
Zijn verbazing wordt nog groter als hij de volgende dag wéér een gouden ei onder de gans aantreft.
Elke volgende dag rent hij in alle vroegte naar het nest en warempel, telkens vindt hij een nieuw gouden ei.
Het boertje kan op een gegeven moment zijn hebzucht niet langer bedwingen en slacht de gans, om alle gouden eieren er in één keer uit te kunnen halen.
Maar, hij vindt geen gouden eieren en omdat de gans nu dood is, zal zij ze ook nooit meer kunnen leggen.

In het begin van de vorige eeuw ontstonden de eerste industrieën in ons land.
Zij zorgden voor een enorme toename van de werkgelegenheid.
De meeste van de industriëlen hadden wel in de gaten, dat het lonend was, om goed voor je personeel te zorgen. Zo bouwden maatschappelijk betrokken ondernemers als Dirk Frans Wilhelmi en Anton Philips zelfs huizen voor hun werknemers (Heveadorp en Philipsdorp).
Er ontstonden coöperatieve ondernemingen, banken, zuivelfabrieken, waarin leidinggevenden, deelnemers en klanten dicht bij elkaar stonden. Zij beseften dat een eerlijke behandeling van elkaar leidde tot de beste resultaten en dus het meeste voordeel voor ieder van hen bood.
Hoewel de Heveafabriek in de 70-er jaren moest sluiten, groeide Philips uit tot een wereldimperium.
Er zijn talloze voorbeelden van bedrijven die floreerden, mede vanwege de goede arbeidsomstandigheden welke geboden werden aan de werknemers.
De gans werd elke dag liefdevol gevoed.....

Tijden veranderen en aan het einde van de vorige eeuw zagen we veel van deze familiebedrijven en coöperaties over gaan in de handen van een ander slag ondernemers. Mensen die minder betrokken waren bij het welzijn van hun werknemers en klanten en slechts één groot doel voor ogen hadden: winst maken, de eigen zakken vullen.
Er werd onvoldoende ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen en minder geïnvesteerd, waardoor heel wat bedrijven naar de knoppen gingen.
De gans met de gouden eieren werd geslacht.....

Is dat, waar we momenteel mee te maken hebben?
Zijn het de verhalen over de graaiers en zakkenvullers die ons verontrusten?
Wordt hen, terecht of onterecht, aangerekend dat de werkeloosheid hoog is en de kloof tussen arm en rijk almaar groter wordt?
En verliezen wij het geloof in onze politieke leiders omdat zij niet bij machte lijken om hier tegen op te treden? Staan zij het misschien oogluikend toe om er zelf beter van te worden?
De twijfel is gezaaid en maakt ruimte voor de proteststem.

"Een volk krijgt de leider die het verdient".
Het stond op voorhand al vast, dat de Amerikanen geen goede leider verdienden, gezien het feit dat zij de keuze hadden tussen Hillary Clinton en Donald Trump.
Was dat het "beste" wat deze machtige natie als kandidaten naar voren kon schuiven?
Clinton werd een grote ervaring op politiek gebied toegedicht.
Maar dat werd ook haar valkuil. Ze was tè veel een onderdeel van de gevestigde orde, het establishment, en daardoor gegijzeld door de grootindustriëlen, die werkelijk de dienst uitmaken en de veroorzakers zijn van de groeiende kloof tussen arm en rijk en het in verval geraken van de eens zo trotse USA.
Zij zou niet bij machte geweest zijn om deze macht te breken en het tij te keren.
Of Trump dat wel kan? Ik waag het te betwijfelen.
Een geslepen zakenman die zijn miljoenen heeft binnengehaald over de ruggen van zijn werknemers en sluw gebruik maakte van de hem geboden mazen in de belastingwetgeving.
Een man, die met minachting spreekt over vrouwen, die racistische uitspraken doet en dingen belooft die hij nooit kan waarmaken.
Zo iemand moet het machtigste land ter wereld gaan leiden?
Hoe ter wereld is het mogelijk dat een volk voor zo'n leider kiest.
Obama had er goed aan gedaan wat extra geld uit te trekken voor de geestelijke volksgezondheid.

En toch,........ het gebeurt!
Geert probeert mee te liften op het succes van Trump door te twitteren: "We'll make the Netherlands great again".
Ja, Mark, je mag het jezelf aanrekenen als het Nederlandse volk straks een proteststem laat horen.
Jij hebt het grootkapitaal te veel uit de wind gehouden de afgelopen jaren en daardoor de onderkant van de samenleving tegen je in het harnas gejaagd.
Je beweert historicus te zijn? Trek je dan geen lering uit de ontstaansgeschiedenis van de Franse Revolutie, waarbij het genegeerde volk ten strijde trok tegen de absolute machthebbers die leefden in weelde en deden aan ongebreidelde zelfverrijking?

Ik heb er nog altijd het volste vertrouwen in dat de Nederlandse nuchterheid zal zegevieren, maar een volgend kabinet zal wel rigoureus het roer om moeten gooien.
En dan bedoel ik niet dat er een uiterst linkse koers gevaren moet worden, die ingegeven wordt door afgunst en dezelfde hebzucht. Ook dat zal uiteindelijk leiden tot een dode gans.
Stop met polariseren, met leugens en valse beloftes en ga op zoek naar een model waarin liberalisme en socialisme harmonieus in evenwicht zijn.
Waar ruimte en respect is voor andere meningen.
Waarin niet geldbejag, maar welbevinden voor iedereen en zorg voor onze leefomgeving de drijfveer is.
Nederland is gebaat bij een gezond, florerend groot-, midden-, en kleinbedrijf, geleid door maatschappelijk betrokken ondernemers. Zìj moeten zorgen voor een gezonde economie en voor werkgelegenheid, want alleen dan ontstaat er ruimte voor sociaal beleid.
Mensen, die de gans liefdevol verzorgen.
En als zij dat doen, dan mogen ze van mij best de gouden eieren rapen, mits zij bereid zijn om daarover eerlijk belasting te betalen, uitgaande van het solidariteitsbeginsel, dat de sterkste schouders de zwaarste lasten zullen dragen.
Maar iedereen die probeert zijn zakken te vullen met publieke gelden moet keihard worden aangepakt.
De prioriteit van een volgend kabinet moet liggen bij de Zorg, en wel het bestrijden van volksziekte nummer één: Hebzucht.
De Griek Laertius schreef het al in de 3e eeuw na Chr.

De PVV stelt voor om de eigen bijdrage in de zorg te verlagen met €100.
Ze wil dit bekostigen door de post ontwikkelingssamenwerking te schrappen.
Een failliet systeem in stand houden, waarbij zorgverzekeraars en farmaceuten de zakken vullen, ten koste van de minder bedeelden op deze aarde.....
Het grootkapitaal heeft van Geert niets te vrezen. Hij verloochent zijn VVD-roots niet.....

Joris 3

Regenboog

Maandagmorgen werd ik wreed gewekt door een snerpend geluid.
Een blik naar buiten leerde mij dat de renovatie van ons straatje was begonnen.
Een jongeman ging, gewapend met helm, oorbeschermers en kettingzaag de bossages te lijf die mij deze zomer, langzaam opschietend, de weidse blik op de polder ontnamen.
Mooi. Maar moet dat dan zo vroeg?
Maandagavond maar een beetje op tijd naar bed gegaan, in de veronderstelling dat de dinsdag ook wel vroeg zou beginnen.....
En inderdaad, de morgenstilte werd al vroeg verstoord door aan en af rijdende shovels en vrachtwagens en in de daarop volgende dagen werd in rap tempo het asfalt weggeschept, evenals het trottoir.

Woensdagochtend stond ik in mijn tuintje mijn koffie te drinken en aanschouwde de nijvere werklieden, toen ik voelde dat er aan mijn broekspijp werd getrokken.
"Joris! Tijd niet gezien!"
Hij keek mij aan met een narrig gezicht.
Ik pakte hem op en zette hem op de tuintafel.
"Heb je voor mij ook?, zei hij, wijzend op mijn koffiebeker.
"Ja, natuurlijk. Ik zal even halen", zei ik en liep richting achterdeur.
"Vergeet de suiker niet!", riep hij mij na.
Terugkomend zag ik hem zitten op mijn bloempot-asbak, met een oorwurmengezicht, starend naar de werkzaamheden.
"Wat is dat, Joris? Slecht geslapen?", vroeg ik lachend.
"Klereherrie", gromde hij.
"Ja, hoor eens, daar kan ik niks aan doen. Zo af en toe moet er nou eenmaal groot onderhoud aan de weg plaats vinden. En ja, dat geeft een beetje herrie en overlast".
Joris vertelde dat hij de afgelopen nachten druk bezig geweest was om het egeltjes echtpaar, dat in mijn tuintje wilde overwinteren, en het veldmuizenstelletje te helpen verhuizen, omdat zij niet tegen de herrie konden.
"Dat lawaai verstoort de natuur", zei hij knorrig.
"O, ja....., natuurlijk", antwoordde ik, een beetje beschaamd, omdat ik niet aan die diertjes gedacht had.
"Ik denk dat ik ook maar een poosje wegga....", zei Joris.
"Wat? Maar je komt toch wel terug?", zei ik geschrokken.
Er verscheen een kleine twinkeling in zijn oogjes en langzaam verkreeg zijn gerimpelde gezichtje weer de vriendelijke uitstraling die ik zo goed kende.
"Natuurlijk kom ik terug", zei hij glimlachend en dronk zijn koffie op. "Als jij dat wilt, dan kom ik terug..... Heb je nog?", vroeg hij, mij het vingerhoedje aanbiedend.
"Ja, ja, natuurlijk", zei ik, en haastte mij om hem op zijn wenken te bedienen.
Zijn aangekondigde vertrek, al was het maar voor tijdelijk, had mij toch even in verwarring gebracht.
Toen ik weer buiten kwam, begon er een miezerig regentje neer te dalen.
We richtten gelijktijdig onze blik naar het zuidoosten, waar het waterige zonnetje een prachtige regenboog deed verschijnen tegen de grijsblauwe hemel.
Het werd stil.
Het was voor de werklui blijkbaar ook koffietijd.....

"Mooi hè?", fluisterde Joris.
"Prachtig", zei ik. "Dat zo iets nutteloos, zo mooi kan zijn....."
"Wat nou nutteloos!", zei Joris verstoord. "Typisch iets voor jou om een regenboog 'nutteloos' te noemen. Hoezo nutteloos?"
"Nou, ja, ik bedoel....."
"Voor jullie mensen moet alles maar nut hebben! Geniet je dan niet van die schoonheid? Maakt dat je niet blij? Als jullie toch eens leerden genieten van al die wonderen om je heen. Een regenboog, een sterrenhemel, een zonsondergang....."
"Maar, maar dat doe ik ook!", haastte ik mij te zeggen. "Natuurlijk geniet ik van die dingen!"
"Nou, dan zijn ze toch niet nutteloos?", zei Joris met een grote grijns.
"Je hebt gelijk," zei ik, "verkeerde woordkeus. En juist de regenboog, daar heb ik iets mee....."
"Dat weet ik", zei Joris langzaam, starend naar het wonderlijke natuurverschijnsel.
"Als de regenboog verschijnt, zijn ze heel dicht bij je, is het niet?"
"Ja, heel dicht bij.......", fluisterde ik.
"Misschien helemaal niet zo toevallig, dat hij vandaag aan de hemel staat", zei Joris peinzend.
"Nee....., 2 november, Allerzielen......., morgen zou mijn vader jarig zijn......."
Joris grinnikte. "Niet nutteloos. Een kostbaar geschenk, dàt is het......"
Hij kletste met z'n handen op zijn dijen en wreef over zijn knokige knietjes.
"De mooiste dingen in het leven zijn gratis, weet je, voor niets. Maar ja, mensen denken vaak: Als het niks kost, dan zal het wel niet veel zijn.....
Weet je waarom ze niets kosten?"
"Nou....?"
"Omdat ze onbetaalbaar zijn......."

Hij kwam overeind, krabde in zijn baard en rekte zich uit.
"Ik denk dat ik mijn koffertje maar eens ga pakken", zei hij en keek mij glimlachend aan.
Bezorgd vroeg ik: "Maar waar wil je dan heen?"
"O, ik heb een neef, die woont in dat natuurparkje in Nieuwe Wetering. Daar kan ik wel een poosje terecht."
Lichtelijk bedrukt door zijn aangekondigde vertrek pakte ik Joris van de tafel en zette hem op de grond.
"Zal ik je brengen?", vroeg ik.
Hij glimlachte. "Nee, dat is niet nodig. Ik ga wel met het openbaar vervoer."
"Het openbaar vervoer? De bùs?"
Hij schoot in een schaterende lach. "Nee joh! Gewoon, met een haas of met een gans!....."
Nog schuddebuikend van het lachen verdween hij, hoofdschuddend, tussen de in herfstkleuren getooide struiken.
Ik keek naar de lucht.
De regenboog was verdwenen.......
Mijn gedachten niet......

Halloween

Herfst......
Langzaam verkleuren de bladeren aan de bomen.
De zon kruipt traag naar de horizon en laat zich steeds minder zien.
De zomerwarmte wordt ingeruild voor najaarskilte.
Straks zullen herfststormen en slagregens het land teisteren.
Maar nu nog even niet......
Mistslierten verschijnen bij het vallen van de avond.
Als geesten dansend in de schemering, vormen zij een sinister, angstaanjagend landschap.
Het is griezel tijd......

Niet zo verwonderlijk dat de mens al sinds de oudheid bij deze veranderingen in de natuur wat schichtiger werd en daarmee ontvankelijker voor verhalen over geesten en andere bovennatuurlijke bedreigingen.

In de Keltische kalender begon het nieuwe jaar op 1 november. Op de avond ervoor, 31 oktober, geloofden de Kelten dat de geesten van de gestorvenen van het afgelopen jaar terug keerden om te proberen het lichaam van een levende in bezit te nemen.

Om boze geesten af te weren, droegen de Kelten maskers, waarschijnlijk in de veronderstelling: "Als ik me nou maar als dooie vermom, dan laten ze mij vast wel met rust."

Nog steeds zijn skelet en zombie outfits favoriet tijdens de viering van Halloween.

Het is niet verwonderlijk dat tijdens de kerstening van onze streken een "dodenfeest" gekoppeld werd aan dit volksgeloof, zoals met meer Christelijke feesten gebeurde.

Op 2 november viert de Rooms-Katholieke Kerk daarom het feest van Allerzielen, gedenkdag voor de overledenen van het afgelopen jaar.

Vanaf de 9e eeuw ging men op deze dag, in lompen gehuld, langs de deuren van de rijken om daar te bedelen om een stukje "zielencake" (brood met krenten).

De "trick or treat" traditie vindt hierin waarschijnlijk haar oorsprong, net als het plakje cake of het sneetje krentenbrood, dat vaak bij een uitvaart geserveerd wordt.

Ik herinner mij nog van vroeger dat, als er krentenbrood op tafel kwam, er steevast wel iemand was die vroeg: "Wie is er dood?"

Schotse en Ierse immigranten brachten het feest naar de VS waar het zich verder ontwikkelde, en nu zien we veel van die Amerikaanse tradities terug keren naar Europa.

Halloween is "in", of eigenlijk "back".

De link met het "gedenken van de doden" is wel een beetje verloren gegaan.

Het is nu meer een aanleiding om je eens lekker gek te verkleden, om te griezelen......

Maar ook de mogelijkheid om legitiem een ander eens flink de stuipen op het lijf te jagen en zo zijn of haar hartconditie te testen.

Ach, een beetje griezelen is toch wel leuk. Althans, dat vinden veel mensen.

Het spookhuis op de kermis trekt altijd wel bezoekers en de bulk aan griezel- en horrorfilms is ongekend. Veelal ongeloofwaardig gepruts, maar toch met enkele sublieme uitschieters.

Psycho, Het monster van Frankenstein, Jaws en Stephen King's It.

Was vorige week nog op TV. Wel wat gedateerd, maar toch.

Ik vermoed dat deze film ook de aanleiding is geweest tot het ontstaan van de horrorclown. 

Het kan haast geen toeval zijn dat de aanstaande verkiezingen in de VS op 8 november worden gehouden, in de week na Halloween.

Als slotstuk van het feest, doet de grootste griezel/horrorclown aller tijden een gooi naar het presidentschap.

Net als Pennywise een man met vele gezichten, zoals onderstaande foto's laten zien.

Op vrijdag komt via het journaal het bericht binnen dat de Verenigde Naties volgend jaar onderhandelingen willen beginnen om wereldwijd kernwapens te gaan verbieden. De meerderheid van landen steunt dit initiatief, maar Amerika is tegen zo'n verbod.
En wat doet Nederland? Dat onthoudt zich van stemming! De regering lapt de wens van de Tweede Kamer, om dit initiatief te steunen, gewoon aan de laars.
Waarom? Omdat zij vriendjes wil blijven met Amerika.
Want stel je toch eens voor dat Trump werkelijk de nieuwe president wordt. Die wil je toch niet tegen de haren instrijken, wel?
Dan gaat hij eruit zien als op de tweede foto, en u zult moeten toegeven, dat is een angstaanjagend beeld.....

De horrorclown lijkt trouwens ook te zijn overgewaaid vanuit Amerika en is, volgens berichten in de media, al meerdere malen gespot in de Lage Landen.
Nou, die mogen ze houden, die hebben wij niet nodig.
We hebben zelf al onze eigen horrorclowns.....

Net als Pennywise trachten ze ons te verleiden om hen te volgen door ons een ballon aan te bieden.
Een ballon.......... gevuld met gebakken lucht.
Trouwens, nu we het toch over deze twee heren hebben, mag ik u nog een boek aanbevelen voor de komende donkere maanden?
"De Griezels", van Roald Dahl.....

Duivels dilemma

Op de valreep van haar zittingsperiode gooit het kabinet, bij monde van minister Schippers, de knuppel in het hoenderhok.
Het kabinet wil stervenshulp bij "voltooid leven" toestaan.
De minister schuift de conclusies en aanbevelingen van de commissie-Schnabel (door diezelfde minister in 2014 aangesteld en die moest onderzoeken, of de juridische mogelijkheden voor hulp bij zelfdoding moesten worden verruimd) aan de kant.
Waarom? Omdat ze er zelf anders over denkt.
Dan vraag ik mij toch af, waarom ze die commissie in het leven heeft geroepen.
De discussie brandt meteen los, vooral na de tweet die Lilian Marijnissen de wereld instuurt.

Politiek Den Haag staat op z'n kop! "Schande!", wordt er geroepen, en vele partijen eisen excuses vanwege de "smerige insinuaties" die de SP via Lilian heeft geuit.

Ik begrijp de commotie bij de betrokken partijen.
De zware aantijgingen die in de tweet besloten liggen lijken inderdaad beneden alle peil.
Maar...... is dat zo?
Lilian is wel zo verstandig haar tweet te beëindigen met een vraagteken......
Zij stelt een vraag.
En in het zorgvuldig omgaan in deze ethische kwesties is volgens mij elke vraag gerechtvaardigd.
Daarbij, heeft het kabinet deze vraag niet over zichzelf afgeroepen door haar beleid inzake de ouderenzorg gedurende haar zittingsperiode? Verzorgingstehuizen zijn gesloten en banen in de zorg zijn wegbezuinigd, waardoor de leefomstandigheden van onze ouderen in vele verpleeghuizen aantoonbaar zijn verslechterd. Vele ouderen vereenzamen in hun eigen woninkje, omdat ze daar zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven wonen.
"Omdat de ouderen dat graag willen", beweert de regering en "We willen graag aan deze wens tegemoet komen".
Ze hebben het lef niet om toe te geven dat het hier gaat om een botte bezuinigingsmaatregel.
Natuurlijk wil elke oudere dat, maar als het echt niet meer gaat, moeten we zorgen dat er voor zo iemand een plekje is in een verzorgingstehuis.
Ze zijn de laatste jaren bij bosjes gesloten.
Ik zie vele overeenkomsten met de voorgenomen bezuinigingen op het speciaal onderwijs in 2012.
Ik schreef toen al, zij het gekscherend en op een veel bottere manier dan Lilian, over de plannen die dit kabinet met de ouderen zou kunnen hebben. (zie Verbijsterd veld)
Ik heb er toen niemand over gehoord......
Ja, als je dan bij het scheiden van de markt met zo'n idee op de proppen komt, dan kàn dat enige argwaan wekken.
Al het geschutter en geblunder op allerlei terreinen heeft bij de bevolking bepaald niet bijgedragen tot een groot vertrouwen in dit kabinet. Met oogkleppen op ging men maar voor één ding: economisch herstel. En daar moest alles voor wijken.....

In 2002 trad de wet "Toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding" in werking.
Zo werd Nederland het eerste land in de wereld waar euthanasie bij wet werd geregeld.
De discussies waren fel en door velen, ook internationaal, werd de wet barbaars en mensonwaardig genoemd. Er werden vergelijkingen getrokken met de nazi praktijken van Hitler Duitsland.
De zorgvuldigheid die betracht moet worden bij het toepassen van euthanasie, en die verankerd is in de huidige wet, doet deze vergelijking echter volledig mank gaan.
In Nederland is de euthanasiewet nu 14 jaar in werking. Ze lijkt vandaag de dag een uitkomst voor terminale patiënten die ondraaglijk en uitzichtloos lijden en geeft hen de mogelijkheid tot een menswaardig afscheid van het leven. Bij de overgrote meerderheid van de bevolking is zij geaccepteerd.
Maar, we moeten oppassen voor gewenning.
Het is dan ook zaak, dat de strenge voorwaarden waaronder euthanasie kan plaats vinden gehandhaafd blijven, en dat er op wordt toegezien dat keer op keer de afgesproken protocollen worden gevolgd.
Anders begeven wij ons inderdaad op een hellend vlak.

Is het aangekondigde wetsvoorstel van minister Schippers een stap op het hellend vlak, zoals Lilian Marijnissen zich afvraagt?
Ik weet het niet. Ik geloof het niet, ik hóóp het niet.
Jaarlijks verkiezen bijna 2000 mensen in Nederland de dood boven het leven.
Depressieve mensen, psychisch labiele mensen, eenzame mensen, die de zin van het leven niet meer zien, die zich verloren voelen.
Mensen die geholpen kùnnen en mòeten worden.
Maar dat bereik je niet door te bezuinigen op de geestelijke volksgezondheid.....
Er zijn echter ook ouderen, vol bij hun verstand, die vinden dat ze hier klaar zijn en uit het leven willen stappen. Ze zien terug op een leven dat af is, een voltooid leven, ze vinden het mooi genoeg geweest. Hun partner, hun vrienden zijn hen ontvallen. Ze zijn het leven moe.....
Zij vragen hun kinderen om hen te helpen, omdat ze zelf niet meer in staat zijn die weg te bewandelen.
Moeten we die kinderen niet beschermen? Moeten wij als samenleving geen uitkomst bieden en hen behoeden voor dit duivels dilemma?

Nee, ik verdenk onze regering niet van kwade bedoelingen, maar het moment van inbrengen van dit wetsvoorstel is uiterst ongelukkig.
Een samenleving kan zo'n wetsvoorstel pas beoordelen als de ouderenzorg op peil is, als aan alle randvoorwaarden is voldaan, om ouderen een menswaardige en veilige oude dag te bieden, zònder vereenzaming.
En als er dan toch nog wilsbekwame ouderen zijn, die in volledige vrijheid kiezen voor het beëindigen van hun aardse bestaan, omdat ze klaar zijn met dit leven en verlangen naar de dood, dan mogen we die wens niet veronachtzamen. We moeten er in ieder geval over durven praten.
Open en eerlijk.
Met respect voor de zienswijze van andersdenkenden.
En elke vraag kan en mag gesteld worden.....

Toevallig schreef ik deze zomer tijdens mijn weekje buitenkunst bij de workshop "Korte verhalen schrijven", een aan deze materie gerelateerd verhaal. (Gedachten)
Het grootste gevaar in dit soort zaken schuilt hierin: Dat wij voor anderen gaan denken.

Fietsen in een zandbak

Het was een bloedhete dag, die 13e juli van 1967 tijdens de Tour de France.
Op de flanken van de Mont Ventoux viel de Brit Tommy Simpson van zijn fiets en overleed tijdens de helikoptervlucht naar het ziekenhuis van Avignon.
Tourdirecteur Levitan werd bekritiseerd omdat hij het zware parcours niet had aangepast bij zulke extreme temperaturen.
Later bleek Simpson doping gebruikt te hebben en werd zijn dood daaruit verklaard.
Oké, de hitte zou hebben meegespeeld.
Sindsdien is de jacht op dopingzondaars in volle hevigheid losgebarsten.
Niet alleen omdat het vals spel is, maar ook omdat het gevaarlijk is.
De atleten moeten tegen zichzelf beschermd worden!
Zo werd ons verteld.
Over het feit dat het onverantwoord is, om atleten bij extreme temperaturen te vragen bovenmenselijke inspanningen te doen, werd niet meer gesproken.....

Afgelopen week begon het WK wielrennen in Qatar.
We zagen Anouska Koster, volledig door de hitte bevangen, in de ploegentijdrit bij de vrouwen een afschuwelijke val maken.
Gewoon, omdat ze de macht over haar lichaam totaal had verloren van pure uitputting en oververhitting, dook ze met haar fiets de hekken in.
De Belg Enzo Wouters stortte na de finish in elkaar. Zonnesteek. Zijn lichaamstemperatuur was opgelopen tot 40º C.
We zagen Tom Dumoulin, een dag voor zijn tijdrit, wijzen op de temperatuurmeter op zijn fiets.
Hij tikte met zijn vinger op zijn hoofd en zei in een drie-letter-woord wat hij er van vond.
Er zijn geen doden gevallen.... nòg niet.....

Bobby Traksel, voorzitter van de atletencommissie van de UCI, vond het wel verantwoord om de renners te laten starten.
Wat beweegt de UCI in godsnaam om een WK in Qatar te organiseren? Een woestijnlandschap, geen publiek en extreem hoge temperaturen.
We weten allemaal het antwoord.
Geld.
Van de 80 miljoen, die de UCI van Qatar heeft ontvangen, kregen de ploegen van de ploegachtervolging 2000 euro "onkostenvergoeding" per ploeg. Een schijntje.
De rest van het geld verdwijnt naar de kantoren van de UCI.
Bobby Traksel moet tenslotte ook betaald worden, nietwaar?
Als er met miljoenen wordt gesmeten is de gezondheid van de renners opeens van ondergeschikt belang.
Maar, laten we eerlijk zijn, de renners hadden er ook voor kunnen kiezen om een dikke vinger naar de UCI op te steken. Hadden ze natuurlijk wel massaal moeten doen.
Maak uzelf tot ezel en men zal u berijden.
Of zijn renners misschien door wurgcontracten gedwongen om aan deze waanzin deel te nemen?

Met een begrotingsoverschot van QR 56 miljard (15,5 miljard dollar) is het duidelijk dat de machthebbers van oliestaat Qatar geen raad weten met hun slappe was.
Miljoenen dollars worden uitgegeven om allerlei sportevenementen naar het land te halen.
Want de UCI is niet de enige sportorganisatie met dollartekens in de ogen.
In 2015 werd met wapperend geld het WK handbal heren ook al binnen gehaald.
In 2022 mag Qatar het WK voetbal organiseren.
Sepp Blatter trachtte dat nog te verkopen met het verhaal dat het belangrijk was voor de mondialisering van het voetbal, dat een WK ook in deze contreien zou plaats vinden.
Door de onderzoeken van de FBI aangaande de handel en wandel van de FIFA weten we nu, dat het WK van 2018 in Rusland en het WK van 2022 in Qatar gewoon met miljoenen dollars smeergeld zijn gekocht.

De pyramides in Egypte werden duizenden jaren geleden gebouwd door slaven.
In Qatar gebeurt nu precies hetzelfde. Alleen bouwt men daar voetbalstadions.
"Gastarbeiders" uit India, Nepal, Sri Lanka, Pakistan, Bangladesh en omliggende Arabische landen moeten onder erbarmelijke omstandigheden leven en hun werkzaamheden verrichten. De meest fundamentele mensenrechten worden met voeten getreden en de onveiligheid op de bouwplaatsen is schrikbarend.
Tot 2010 vielen er al 1200 doden tijdens de bouw van de stadions en men verwacht dat dit aantal zal oplopen tot 4000.

De FNV en de voormalige Bengalese gastarbeider Nadim Alam beginnen een rechtszaak tegen de FIFA bij de rechtbank in het Zwitserse Zurich. Zij eisen van de bond dat deze toegeeft dat het fout was om het WK aan Qatar te gunnen.

Misschien moeten we maar niet zo rouwig zijn om het feit dat het Nederlands voetbal momenteel in een dipje zit.

Ik zal het tenminste niet zo heel erg vinden, als we de komende twee WK's niet halen....

Fietsen en voetballen doe je niet in een zandbak.
Alleen verspringen hoort daar thuis......

Dit is mijn plan

Hebt u het ook gelezen?
Het plan van Mark?
Het beslaat iets meer dan het A-4tje van Geert, omdat Mark ook ruimschoots de gelegenheid neemt om zichzelf uitvoerig op de borst te kloppen, maar verder....
Ik begin mij zo langzamerhand af te vragen of de HH politici misschien volkomen losgeslagen zijn van de werkelijkheid....

Beste Mark, dit is geen plan!
In een plan geef je aan wat je doel is en hoe je dat bereiken wilt.
De weg er naar toe, en hoe je dat wilt bekostigen.
Niets van dat alles in jouw stukje proza.
Geert geeft op zijn A-4tje tenminste nog ààn hoe hij zijn doelen bereiken wil.
Door de grenzen te sluiten, uit de EU te stappen, moskeeën af te breken en de Koran te verbieden.
Over de ontwrichtende gevolgen die dit zou hebben voor onze samenleving en over de desastreuze gevolgen voor onze economie heeft hij naar mijn idee nog onvoldoende nagedacht, maar oké, het is wel een plàn.
Jouw verhaal Mark, is holle, bombastische verkiezingsretoriek.
O, het is allemaal mooi en optimistisch wat je in prachtige, wollige volzinnen hebt neergepend, en het zou geweldig zijn als wij allemaal ooit in zo'n prachtig land zouden kunnen leven.
Maar het is gespeend van elk greintje realiteitszin.
Verander je aanhef door "Dit is mijn droom", en ik kan een heel eind met je meegaan.....

Een paar frases uit jouw "Plan"

Iedereen is hier gelijkwaardig en krijgt gelijke kansen. Arm of rijk, hoog- of laagopgeleid, vrouw of man.
Was het maar waar Mark, was het maar waar......
Juist door de kloof tussen arm en rijk, die onder jouw bewind alleen maar groter is geworden, is er geen sprake van gelijkwaardigheid, en al helemaal geen sprake van gelijke kansen.

Iedereen heeft recht op de beste zorg. Ik wil dat dat zo blijft. 
Ja, lekker makkelijk om dat te zeggen, dat iedereen daar recht op heeft. Het gaat erom dat iedereen ook de beste zorg krìjgt!
Tijdens jouw jaren als minister president is de zorg volkomen uitgekleed en uitgeleverd aan de marktwerking en maken de grote zorgverzekeringen de dienst uit.
Het voordeeltje dat je ons via de koning in de troonrede beloofde, wordt ons doodleuk afgenomen door de zorgverzekeraars die hun premies verhogen.
Als er één ding duidelijk is geworden over marktwerking in de Zorg: Nou, het wèrkt niet!

En hoe zit het met de zorg voor onze ouders? Die is gewoon op nog te veel plekken in ons land niet goed genoeg. Dat kan niet en daarom wil ik dat het overal zo goed is als in de beste verpleeg- en verzorgingshuizen.
Een mooi streven. Voorlopig kwam deze week het bericht dat Zoetermeerse bejaarden boos zijn omdat ze in het weekend geen warme maaltijden meer geserveerd krijgen.
Jij zit toch aan de knoppen? Doe er wat aan!
Of moeten we eerst op 15 maart op jou gaan stemmen voordat je actie onderneemt.

We weten dat er nieuwe banen komen die we nog niet precies kunnen voorspellen. Maar die we wel nodig hebben om in de toekomst geld te blijven verdienen.
Kijk, met die laatste zin ben ik het volkomen eens. Maar waar haal jij de wijsheid vandaan dat "er nieuwe banen" komen? Naar de waarzegster geweest, of naar de piskijker?
Voorlopig hoorden we deze week over massaontslagen bij ING en is de verwachting dat de komende jaren duizenden banen in het bankwezen zullen verdwijnen.

Jouw verkiezingspamflet, Mark, is net zo ongeloofwaardig als dat van Geert.
En je had nog zò beloofd geen valse beloften meer te doen.
Maar ja, dat beloven van jou, dat weten we nu zo langzamerhand wel.
Straks zeker weer sorry zeggen als er van al die mooie "plannen" weer geen spaan terecht gekomen is........

Ooit sprak Martin Luther King in een gloedvolle toespraak de gedenkwaardige woorden " I have a dream........".
Als we de berichten vanuit de VS mogen geloven, is het tot op de dag van vandaag helaas bij die droom gebleven.
Ik vrees dat Mark's droom eenzelfde lot beschoren is........

Memories

We keerden terug van een avondje dansles.
Gezellig, met z'n allen in de auto.
Bob en Trees, Petra, mijn persoontje, en Tonja achter het stuur.
Dirk was al eerder weggegaan omdat hij moest werken.
Plotseling werden we afgesneden door een politieauto die ons sommeerde te stoppen.
Tonja draaide haar raampje open en de vertegenwoordiger van de Hermandad vroeg haar, of ze gedronken had.
"Nee, hoezo?", antwoordde Tonja, volledig naar waarheid.
"Uw rijgedrag was nogal opvallend", repliceerde de juut.
Wij keken elkaar verbaasd aan en begonnen ons af te vragen of meneer agent misschien zèlf een borreltje te veel op had.
"Wilt u even blazen?", vroeg oom agent, terwijl hij het blaasapparaatje tevoorschijn toverde.
Nou dat wilde Tonja wel. Ze had immers geen druppel alcohol op.
Er werd geblazen. De agent bekeek het resultaat en trok een diepe frons. Hij liep naar zijn collega en zij begonnen een schijnbaar diepgaand gesprek.
Dit alles maakte, dat wij ons in de auto toch wat ongemakkelijk gingen voelen.
Op dat moment kwam Dirk, gierend van het lachen, vanachter de struiken.
De rotzak had zijn collega's overgehaald om ons aan te houden.
Wat had hij een schik!
Wij moesten ook lachen. Waarschijnlijk meer van opluchting, dan als waardering voor de goeie grap.

Een paar weken later zaten we vlak voor het afdansen.
Bij aankomst namen een paar van ons onze dansleraar, Dyo van der Tuijn, even apart en hebben hem het een en ander ingefluisterd.
En ja hoor, in de pauze riep hij Dirk even bij zich.
Wij zaten intussen stiekem te hikken van de lach aan ons tafeltje.
Pas op! Daar komt Dirk aan!
Iedereen trok zijn gezicht in de plooi en we begonnen quasi keuvelend een gesprek over koetjes en kalfjes.
Dirk kwam aan het tafeltje zitten, met een gezicht als een onweerswolk en dronk met een oorwurmengezicht zijn koffie.
"Wat moest-ie van je Dirk?", vroeg ik langs mijn neus weg.
Dirk barstte los.
"Hij zei dat ik beter niet mee kan doen met afdansen, omdat het nog niet zo goed gaat. Hoe ken-ie dat nou zeggen! Ik doe het verdomme veel beter dan die en die!..... Eikel!"
Nou, wij waren het natuurlijk roerend met Dirk eens en veinsden totaal onbegrip voor de zienswijze van de dansleraar.
Na de pauze zagen we hoe Dirk zijn stinkende best deed in een poging om de dansleraar te overtuigen van zijn ongelijk.

Na afloop van de dansles hebben we hem uit de boze droom geholpen en hem verteld dat het allemaal doorgestoken kaart was.
Deze had ie nog tegoed.
Hij accepteerde met een grote grijns en een hartgrondig "vuile flikkers" deze oorwassing.

Zoveel mooie herinneringen.
Ons uitje naar Londen. (Bon appétit)
Toneel.
Samen grimeren, decors bouwen met Ome Jan, Leo Bakker en Ron.
Samen spelen in meer dan 30 producties met hilarische momenten.
Een pruik die afviel of een klok die naar beneden kwam tijdens de voorstelling.
De schrobbering die we kregen van Vader Piet, de regisseur, toen we tijdens een repetitie als twee malloten, zittend in het (toneel)cafeetje, onze neuzen plat tegen de ruiten drukten en de ramen aflikten en zo alle aandacht opeisten, terwijl dat niet de bedoeling was.
Die nacht, na Nova Bene. Toen we na de laatste voorstelling met de hele cast bij Dirk en Petra belandden en niemand naar huis wilde...... Omdat het dan ècht over zou zijn.....
Het werd al licht en de vogels begonnen al te kwinkeleren toen we uiteindelijk opstapten.
Het "schuurfeest" dat we organiseerden toen we in de feestcommissie zaten. God, wat hebben we gelachen! Om de koppen van de leden die in een grote kale schuur arriveerden, waar op veilingkarren  thermoskannen koffie stonden en plastic bekertjes en waar ze zelf hun plakje cake mochten versieren met slagroom, chocoladekorrels en fruithagel.
En Dirk en ik in polonaise door de schuur gaand onder het uitroepen van: "Gezellig hè?"
De politie die arriveerde (jawel, weer die collega's van Dirk) en een einde maakte aan het "illegale" schuurfeest.
Alle feestgangers werden achter in de vrachtwagen van Peter geladen en zo reden we naar Oude Wetering, waar een rondvaartboot op ons lag te wachten, zodat we met het edele gezelschap toch nog een geweldige feestavond vierden.
13 Jaar lang zaten we samen in het bestuur van VIOS.
Vergaderingen die altijd duurden tot in de kleine uurtjes. Niet vanwege een overvolle agenda, maar omdat we zo ongelofelijk veel schik hadden met elkaar.
Mooie tijden waren dat.....

Later trof ik Dirk wekelijks ook nog bij De Liefde, toen hij op latere leeftijd had besloten om saxofoon te gaan spelen.
Altijd luidruchtig aanwezig, altijd in voor een geintje.
Een joviale, amicale, temperamentvolle, extroverte Leidse Glibber, die van zijn hart geen moordkuil maakte.
Inderdaad, mijn tegenpool. Vandaar dat we misschien zo'n goede klik hadden......

7 Oktober, 2006......
Het is vandaag al weer tien jaar geleden.....
Tien jaar geleden, dat ik afscheid moest nemen van een goede vriend.
Een hèle goede vriend.....

Tijdens die laatste, moeilijke weken kroop ik regelmatig achter mijn computer.
Gewoon, om de ellende van mij af te schrijven.
Mijn manier om er mee om te gaan......
Zo af en toe lees ik die woorden nog wel eens door en dan besef ik dat ik hem eigenlijk niet echt mis.
Hij is er gewoon nog.....
Herinneringen zijn voor altijd.....

Zonnebloemen

Ik heb ze nu ruim een week in huis staan.
Een boeket zonnebloemen.
Overblijfsel van het bloemencorso in De Veen.
Het blad begint helaas al tekenen van verval te vertonen, maar de bloemen zijn nog puntgaaf.
Elke avond sluiten ze zich, om zich de volgende dag te openen naar het licht.
We kennen de beelden van de zonnebloem-velden, waar de bloemen allemaal hun kopje verheffen en eendrachtig dezelfde kant op kijken: naar de zon.
Zo drinkt de bloem zich de energie in van de zon en slaat deze op in haar zaden.
De mens maakt daar gebruik van door uit die pitten de olie te winnen voor allerlei doeleinden.
"Tournesol", "die zich naar de zon keert".
De Franse benaming is ongetwijfeld de mooiste.
Van Gogh maakte de bloem wereldberoemd door haar op zijn karakteristieke wijze meerdere malen te vereeuwigen op het schildersdoek.

Het Joint Investigation Team presenteerde afgelopen woensdag haar voorlopige conclusies betreffende de ramp met MH17.
De Boeing van Malaysia Airways die op misdadige wijze uit de lucht geschoten werd en waarvan de brokstukken verspreid teruggevonden werden op een veld met zonnebloemen.
De catastrofe van 17 juli 2014 die heel Nederland in rouw dompelde en ook de kleine dorpsgemeenschap van Oud Ade diep in het hart trof.
De zonnebloem is sinds die dag heel speciaal voor mij.
Een bloem van verdriet, van rouw.
Maar ook een bloem van herinneringen.....

De commissie was stellig in haar uitlatingen.
In meerdere praatprogramma's werd nader ingegaan op haar bevindingen.
De uitkomsten verbaasden mij niet.
Zij waren toch min of meer een bevestiging van wat we eigenlijk al lang wisten.
De eerste berichten na de ramp wezen tenslotte allemaal in dezelfde richting, ondanks de verwoede pogingen van Rusland om het publiek anders te doen geloven.
Het is bij de eigen bevolking misschien gelukt door puur propagandistische verslag geving, maar heel de wereld weet beter.
Zo kwam in een van de praatprogramma's een foto langs, welke kort na de ramp werd vertoond op de Russische TV.
Een Boeing werd getoond met in haar nabijheid een jachtvliegtuig, waaruit door de Russen geconcludeerd werd, dat de Boeing door dat jachtvliegtuig uit de lucht zou zijn geschoten.
Een Oekraïens jachtvliegtuig uiteraard.
De foto bleek later te zijn gemanipuleerd, gefotoshopt.
Waarom al die moeite als je werkelijk onschuldig bent?
Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Waarom blokkeerde Rusland het VN-tribunaal om de schuldigen berecht te krijgen?
Als je niets te verbergen hebt, en zelf verdacht wordt, dan zou je toch eigenlijk een fel voorstander moeten zijn van een instituut dat alles tot op de bodem uitzoekt?
Hoeveel geloof moeten we nog hechten aan de plotseling opgedoken radargegevens waarmee de Russen op maandag kwamen, waaruit zou blijken dat er geen raket afgeschoten zou zijn vanaf het door Russische separatisten gecontroleerde gebied?
De uitkomsten van het JIT werden door de Russische regering op voorhand al afgedaan als een poging om Rusland nog verder zwart te maken.
Het gelieg en gedraai van de Russische overheid is eigenlijk al een volledige bekentenis van schuld....

Ondanks de stelligheid waarmee het JIT haar bevindingen presenteerde en hoe overtuigend haar bewijsvoering ook is, er zal toch altijd een zweem van twijfel blijven bestaan, zolang de onderste steen niet ècht boven is.
Het feit dat Oekraïne, partij in het geschil, ook deel uit maakt van het JIT, geeft de Russen de mogelijkheid om twijfel te zaaien en te beweren dat het onderzoek niet onafhankelijk is, waardoor de onderzoeksresultaten toch altijd een bron van discussie zullen blijven.

Hoe het verder gaat?
Ik weet het niet.
Àls er al ooit personen berecht zullen worden voor de gruwelijke gebeurtenis, dan zullen dat hoogstwaarschijnlijk mensen zijn die er wel bij betrokken waren, die misschien zelfs de fatale knop hebben ingedrukt.
Maar de opdrachtgevers, de wèrkelijke schuldigen?

En laten we niet naïef zijn en meneer Poetin de schuld van dit alles geven.
Hij is niet meer dan een marionet die zich door oligarchen en de kopstukken van de wapenindustrie dik laat betalen om alle shit over zich uitgestort te krijgen.
Hetzelfde geldt voor Obama, aan de andere kant van de wereld, en straks voor zijn opvolger, Trump of, lood-om-oud-ijzer, Clinton.
Wereldleiders? Laat me niet lachen.
De wereld wordt geregeerd door olie, door wapens, door de tabaks-, de alcohol-, de staal-, auto en levensmiddelenindustrie.
Dààr zitten de figuren die aan de touwtjes trekken en "onze wereldleiders" zijn bereid om tegen vorstelijke vergoedingen, en vanwege een vermelding in de geschiedenisboekjes, te dansen naar hun pijpen.
En zo blijven de werkelijke aanstichters van alle ellende mooi buiten schot.

Deze week kwam het bericht dat de eerste reis naar Mars mogelijk in 2022 zal plaats vinden.
Mooi, kan ik deze hele shitzooi achter me laten en daar gaan wonen.
Ik ben al aan het sparen....